Om 08.00 uur gaat de bar weer open, gisteren gedineerd, vandaag ontbijt. Twee witte geroosterde boterhammen en een beetje jam, daar mogen we het mee doen. De eerste 15 km is er ook niets qua horeca te vinden op de route.Een klein schrikmomentje: waar is mijn regenjas. Oeps, gisteren in de bar laten liggen. Voordeel hij is zeker droog, dit in tegenstelling tot de andere was (zelfs de was uit de magnetron was niet droog, proef mislukt).

We zijn net de herberg uit als we weer hulp van boven krijgen tegen de stof. Even schuilen, dit hielp niet echt en ik besluit te gaan wandelen.

Al vrij snel wordt het droog, dat maakt het wandelen een stuk aangenamer. Regenjas aan de rugzak gehangen om te drogen. Wat hou ik toch van die uitgestrekte vlakke wegen met die wolkenpartijen.

Als ik aankom bij een stuwmeer zijn er twee opties, ik mag alweer kiezen, of geklauter langs het meer of via de weg. Ik probeer te klauteren echter na zo’n 50 mtr besluit ik terug te gaan, ik ben alleen en de stenen zijn vrij glad. Wil wel graag lopend Santiago binnenkomen.

Een blikje tonijn is mijn lunch, wat ben ik toch blij met niets. Daarna roepen er twee trossen druiven, neem me mee. Dit maar gedaan. Een druif in nood laat je niet alleen, ze smaakten heerlijk.

Enige tijd later krijgen zowel de druiven als de tonijn zin om de eerder afgelegde weg weer terug te nemen. Het komt er gelukkig niet van, het rare gevoel in de maag blijft.

Bij een bar, ongeveer zeven kilometer voor de eindbestemming, een tortilla met een café con leche…wat smaakte dat goed en dat voor nog geen € 3.—. Heel apart.

Tijdens het laatste deel wordt ik nog twee maal tegemoet gelopen door schaapskuddes. Erg leuk die afwisseling.

Het geknisper op de landweg hoorde weer vertrouwd aan, de stappen werden makkelijk gezet. Na zo’n 25 km werd de deur van de herberg voor mij geopend. Wow, wat een bijzondere plek. Vanavond om 20.00 uur gezamenlijk diner en morgenochtend om 07.00 uur ontbijt wordt mij verteld.

Gauw douchen en kleren wassen, wellicht worden ze dan nog droog. Drogen is gelukt, wel een blaar gelopen op mijn kleine teen, met het doorprikken spoot het vocht er gewoon uit.

De herberg druppelt vol, nog een paar boodschapjes en de dag zit er bijna op.

Hoe het vanavond afloopt schrijf ik morgen, kunnen jullie lekker op tijd aan de kriebels.

Vandaag wel veel in mijn hoofd aan de puzzel geweest, krijg het nog niet zo helder als ik graag zou willen. Wellicht toch een parkeerplaats.

Het hoeft ook niet zo’n vliegwiel te zijn als mijn vorige Camino, een lange wandelroute is ook gewoon goed.

Song van de dag: Anouk & Yora/ Wolken

Geschreven door Karelskriebels