Heerlijk geslapen in de Pipo wagen.. alleen geen Mammaloe te vinden. Ook zonder haar (lees Mammaloe) heb ik het niet koud gehad. Samen met de buurman, hij sliep in de blokhut naast mij (nu aub geen flauwe buurman en buurman grappen maken), ontbeten. Door het geklets is het ruim half 10 geweest als ik de Pipowagen groet. Onderweg bedenk ik mij dat een prijsvraag over Jippen misschien leuker zou zijn geweest. Tijdens de wandeldag met Marleen komt Jip ter sprake. Het gaat om Jip Keijzer. Deze Jip is overleden in februari 2012 en heeft in één van de eerste series van: over mijn lijk gezeten. Jip heeft 11 wijze levenslessen die als “lesonderdeel” in 365 verteld worden. Hier komen ze: 1: sta open 2: wees in het hier en nu 3: doe niets 4: wees aanwezig 5: geniet van de mooie dingen 6: wees aardig 7: vergeef jezelf en anderen 8: leef langzaam 9: doe één ding tegelijk 10: lach 11: voel. Een intensief rijtje. Zeker als ik, zoals nu aan de wandel ben, kan ik er wel wat afstrepen: een stuk of acht zeker. In het “normale” leven valt er nog wel wat te winnen. Tot hoeveel komen jullie… hieraan is geen prijsvraag en kado verbonden hoor. De wandeling van vandaag gaat vooral langs wegen… niet heel spannend dus. Deze benaming is heel voorzichtig: termen als saai, oervervelend, hoe kun je dit bedenken zijn eerder van toepassing. Gelukkig komt er na het pittoreske dorpje Den Hool, in 2019 was het inwoneraantal 252, een leuke verrassing. Ik Google net naar Den Hool en zie zelfs dat ze er een eigen whisky hebben. Het mooiste deel van Den Hool is helaas aan mij voorbij gegaan. De verrassing is de dame van het open verhaal. Samen een deel van onze boterhammen opgegeten en ook samen op pad. Verder praten waar we gestopt zijn twee dagen geleden. Op deze saaie stukken is het lopen met gezelschap wel heel fijn. De gesprekken zijn dat ook weer. Wat mooi dat je elkaar zoveel persoonlijke verhalen durft te vertellen. Ik word hier heel blij van. Al pratend zijn de laatste 10 km snel voorbij. Nog ff napraten op een bankje terwijl we beiden de slaapplek zoeken. Ik loop nog een stukje mee, voor nieuwe sokken. Met een knuffel nemen we afscheid met de woorden: wie weet tot ziens. Als het Pieterpad wil dat we elkaar nog een keer tegengekomen dan zal dat vast zo zijn. Na de sokkenaankoop kan ik het: bokbier van de tap niet weerstaan. Mijn zelf ingeprente: ik ga geen bier drinken tijdens de dagen dat ik het Pieterpad loop, kan met een elegante worp de prullenbak in. Welke les van Jip is dat: vergeef jezelf ? Op mijn slaapplek heerlijk gegeten. De maaltijd wordt vervolgd door een gesprek over het geloof. De gastheer hecht veel waarde aan het woord van God. Een bijzonder gesprek dat ik als niet religieus iemand niet helemaal kan dichttimmeren. Het was zeker geen vervelend gesprek.
One-word-close: verdieping

Geschreven door Karelskriebels