Ik probeer jullie mee te nemen op de reisjes die dit jaar op de planning staan....hoe het is vergaan op de Alp hebben jullie kunnen lezen.
De vertrekdatum van het volgende reisje, mijn wandeling naar Santiago de Compostella, is op 18 augustus....paar weekjes wandelen en eind september weer terug.
Vrij onverwacht kwam er nog een ander reisje uit de hoge hoed...Louis (de broer van) zei tegen mij: Misschien is dat wel wat voor jou.
Met een open blik heb ik mij opgegeven voor een KI workshop in het Witte Kerkje in Baarn en ben ik benieuwd wat er gaat komen en wat het mij gaat brengen.
De workshop werd gegeven door Hans Peter Roel, hij heeft verschillende boeken geschreven over KI (oa hoe het allemaal begonnen is bij hem), en met veel enthousiasme, begon (en eindigde hij) de workshop KI.
Vanaf 14.00 uur tot ruim 18.00 heeft hij de groep van 24 "cursisten" meegenomen in de reis naar Ki en hij heeft ons allemaal van begin tot eind kunnen boeien.
KI, de ondertitel van dit boek is de kracht van binnenuit, staat dus voor de oerkracht die reeds in je zit maar waarmee je dus zeer weinig tot niets doet.
Door middel van verschillende oefeningen heeft hij ons zelf laten ervaren hoe makkelijk het is om KI "op te roepen".
Werd je voor de oefening door je buddy zowat op de kerkvloer gesmeten, na de tips, en die zijn echt niet zweverig of zo, sta je zo vast als een huis (en dus in je kracht).
De ohhhhs en ahhhhhs werden regelmatig gehoord en ook de opmerking: hoe kan het bleef niet achterwege.
In de cursus zaten ook wat ademhalingsoefeningen en een klein stukje meditatie (als je het zweverig vind ok, dat mag...).
Heel bijzonder vond ik het om te zien hoe een lichtgewicht vrouwspersoon zich door twee sterke mannen van de vloer liet tillen voordat ze in "de kracht" stond, na dit moment heeft ze geloof ik bij dezelfde heren een hernia veroorzaakt....ze kregen haar gewoon niet meer van de vloer....en na wat "krachttermen" hebben ze zich maar gewonnen gegeven.
De sfeer in de groep was zeer ontspannen, het zijn toch allemaal mensen die er wel voor open staan, anders geef je je niet op.
De koffiepauze werd gebruikt om nog wat heen en weer te praten over hetgeen er voor de pauze verteld was met de daarbij behorende verwondering.
Tja...heb ik er wat aan gehad, dat blijft de grote vraag. Ik ben zeker van plan om bepaalde oefeningen, ademhalen, manier van staan, kijk naar de wereld en andere mensen mee te nemen en toe te passen in mijn leventje.
Ik hoop dat het mij een stuk meer rust brengt...niet meer probeer om deuren die al jaren dicht zijn, te openen maar om te kijken of er een ander deurtje naast zit dat wel open kan. Het beeldje in Basel van Markus Raetz met YES en NO, afhankelijk van welke hoek je het bekijkt (zie filmpje Youtube) was ook wel, ik gooi er gewoon nog maar een cliché tegenaan, een eye opener.
Jammer dat het druk was want ik heb hem niet uitgebreid kunnen spreken over zijn Camino....gelukkig loopt iedereen zijn/haar eigen Camino.
Ik kijk terug op een zeer ontspannen, aangename middag met heeeeeeel veeeeeel leermomenten.
gr Karel
Geschreven door Karelskriebels