Chanti was al druk bezig toen we de keuken inliepen.

Heerlijk om getrakteerd te worden op scrambeld eggs.. broodje... jus de orange erbij, top de dag kon niet beter beginnen.

Wat jammer, Julia heeft haar laatste dag op de Camino gehad, wat zal ik van haar de Hi Karel, missen. Met een hug afscheid genomen...het is de Camino, komen en gaan.

Op de Camino, heb je naast wandelen, slechts een taak, een taak, volg de gele pijlen. Als je dat niet doet moet je gewoon een paar kilometer omlopen, was dus niet handig...

We zijn een soort van playlist aan het maken van Engelstalige songs en toen in mij gerealiseerd had dat ik verkeerd gelopen was, er liep al enige tijd niemand meer voor of achter me, dacht ik, ik heb er weer een:
Dreamer van Supertramp

Ni zijn jullie aan de beurt...kom maar door met de Camino playlist.

Net als alle andere dagen zijn we vertrokken met onze rugzakken op, vandaag was het direct klimmen, niet zo heel moeilijk, maar toch, omhoog is omhoog.

Onderweg, wandelend door de wijngaarden, zag ik dat de tractoren, een of ander ondefinieerbare vloeistof over de druiven spoot. Dit moet een goudmijn zijn voor de grote chemieconcerns.

De route was redelijk makkelijk, een lange klim met mooie uitzichten en een lange, redelijk makkelijke afdaling met ook mooie uitzichten.

De “rest” liep door maar ik heb besloten om hier te blijven. Voelde dat ik toch wat extra rust nodig had. Kom je in de herberg weer andere oude bekenden tegen, hoe leuk is dat.

Na de douche en de was gezellig gepraat met een echtpaar uit Canada die ik voor het eerst ontmoet had in Logrono.

En daar kwam Georg weer uit de lucht vallen. Ff samen een sapje gedronken en pasta gegeten.

Nog een paar inlegkruisjes voor mijn schoenen gehaald, misschien loopt het iets comfortabeler. Afwachten.

Nu weer met de beentjes in yogahouding...

Al ruim 200 km op de teller. Het eerste kwart zit er al op.

Wat gebeurt er veel in negen dagen wandelen, wat een prachtige ontmoetingen, heel bijzonder, alsof ik elke dag een kadootje mag uitpakken .

Onderweg nog een appje van Laura gekregen, ze moest aan me denken, en met de mededeling hier een liedje voor jou, ze vond her heel toepasselijk...

Lopen tot de zon opkomt van Acda en de Munnik.

Vanuit een, nu, onrustige herberg de hartelijke groeten van mij.

Geschreven door Karelskriebels