Vanmorgen afgezet in het dorpje Pieterburen. Hier begint mijn camino del Pietro. Nadat Marleen weg was een beetje duf heen en weer gelopen om te kijken waar de start echt is..tja die voorbereiding. Ik heb besloten om twee etappes te lopen, me niet gerealiseerd dat dat dan ongeveer 35 km zou zijn. Tja, 12 km vond ik te weinig en ik slaap vanavond in hetzelfde bed als gisteren dus dan maar die 35 km. Nog voor negen uur de eerste meters al te pakken. Ik werd direct getrakteerd op prachtige wolken en een regenboog. En ja wanneer is er een regenboog zichtbaar? Dus regenjas aan. De rest van de dag nog een keer of vier het jack kort aangehad. Veel wind en zoals gezegd ook prachtige luchten. De eerste kilometers moesten de scherpe randjes van mijn heupen schuren, toen deze eraf waren kwam ik in een heerlijk makkelijk vol te houden tempo. Scherpe randjes: gelukkig kan ik vol overtuiging zeggen dat er bij mij de laatste paar jaar heel veel scherpe randjes af zijn gesleten. Heel fijn, dat maakt het leven en de contacten met mensen veel aangenamer. Waarom heb ik daar ruim 55 jaar over moeten doen. Waarom is er niemand geweest, of heb ik het niet gezien/gehoord, die mij dat heeft verteld. Ook het verwijt uit het gesprek van gisteren passeert nog even de revue. De opdracht was: draai het verwijt dat je hebt om naar jezelf… bv X begrijpt me niet in: ik begrijp X niet… ja, deze kwam wel binnen. Wel mooi om ook op deze manier weer tot inzicht te komen. Goed, voor 12.00 uur de eerste etappe al achter de rug. Ik denk op deze etappe regelmatig terug aan de Meseta (tussen Burgos en Leon) waar er ook van die mooie luchten uit de hoge hoed werden getoverd. Gelukkig viel de regen mee en heb ik echt kunnen genieten van de veelal, paar mindere stukken, leuke wandelpaden langs het water. Over bruggen lopen, sluizen zien, heerlijk. Onderweg in een stuurhut, omgedoopt tot Rustpunt even geschuild voor de regen. Het zag er zo leuk uit van binnen. Op een paar hallo’s na tegen medewandelaars (die het pad andersom liepen) niets gezegd. Een dagje dus om weer heerlijk te Janvanhaasteren. Twee keer ff in een kerkje gezeten om de sfeer te proeven. Niet religieus maar ook hier doet het wat met me. Het wandelen ging boven verwachting goed. De laatste 6 km door de stad had ik liever met de bus gedaan maar het is niet anders. Om 17.15 uur had ik de, volgens mijn stappenteller, 36,5 km erop zitten en plofte ik voor het huis van Marleen op de stoep. Even later kon ik de boodschappen naar binnen brengen en is er heerlijk voor mij gekookt, pure luxe. Ook vanavond weer veel gekletst. Het was een mooie dag, de benen hebben goed hun best gedaan. One-word-close: vertrouwen

Geschreven door Karelskriebels