Na een uitgebreid ontbijtbuffet, lees een in de magnetron op te warmen bak koffie met melk en zes Madeleine cakejes, te verdelen met drie, verlieten we iets na achten de herberg. We mochten zelf de deur op slot draaien en de sleutel in de brievenbus gooien. Ik heb in betere herbergen geslapen.

Het gezelschap maakte alles goed.

Al snel lieten we dit metropool met ruim 400 bewoners achter ons.

We worden ontvangen door het landschap zegt Jonathan. De zon kwam op en toverde mooie kleuren tevoorschijn. Wat een prachtige start van deze wandeldag.

Net als gisteren is Zamora opnieuw onze eindbestemming. Wat ben ik blij dat ik gisteren niet doorgelopen ben en een soort van rustdag heb gehad.

Onderweg geen horeca gezien, het lijkt Nederland wel op een maandag, wel horeca maar niet geopend.

Dit betekent dat we door mogen wandelen op de twee Madeleines. Heb ik vanochtend drie tekorten opgelopen: cafeïne gebrek, vitamine gebrek en een energie tekort (wel genoeg enthousiasme) meer verbrand dan bijgegeten.

Gisteravond kwam er in het gesprek nog naar voren dat we allemaal wat “door te akkeren” hebben in ons leven. Puin ruimen, jezelf vragen stellen, oude mindere gewoontes onder de loupe nemen. Zo wandelend tussen de afgemaaide akkers is dit een mooi moment.

Na zo’n tien kilometer de eerste pauze. We zien dan Zamora al geruime tijd liggen. Een x-aantal op bezems en scheppen leunende en pratende mannen maken de bank droog waarop we mogen gaan zitten. Via Google translate vraag ik nog: “hoe laat komt de koffie?”

Onze volgende pauze is bij een monument met drie betonnen pilaren met teksten erop, in het Spaans dus voor mij niet te begrijpen. Volgens het boekje een plek waar de Camino het jodendom, het christendom en de islam elkaar ontmoeten.

De brug waarover we Zamora zouden mogen binnenlopen zijn ze aan het verbouwen, jammer joh. Twee kilometer extra.

Omdat de herberg nog gesloten is, gaan we eerst onze magen vullen met koffie en eten. Heerlijk.

Als we opnieuw bij de herberg arriveren is de deur open. Het is in vergelijking met gisteren een top herberg met een leuk ontvangst comité.

De normale Camino dingen volgen, douchen, kleren wassen en een beetje op bed hangen.

Nog even in de kerk gezeten. Hier komt de reden hoe komt het dat ik een gelukspoppetje aan de rugzak heb hangen wel binnen. Mijn ogen worden gevuld met tranen. Intimi weten dan waar ik het over heb..sorry voor degenen die ik laat raden, ik noem geen namen.

Nog wat geld uit de muur getrokken.

Vlak daarna berichtje van Johnathan: eet je mee, ik ga spaghetti maken. Heel fijn.

Ik haal nog ff toet, kon alleen fruit vinden, en loop terug.

Helpen was niet toegestaan. Germaine zat op terras, daar maar even mee aan de klets. Weer kwam het doorakkeren voorbij, ik hou ervan.

De pasta was heerlijk, het praatje leuk, het wijntje goed. Een mooie dag, lekker relaxed, iets meer dan 25 km gelopen. Goed te doen.

Allen dank voor de leuke reacties, word er blij van.

Lied van de dag: Als het golft/De Dijk

Geschreven door Karelskriebels