Het was gezellig aan de ontbijttafel. We zaten met zijn zessen aan het ontbijt met uitzicht op de koeienstal terwijl de gastheer en mevrouw druk bezig waren het ons naar de zin te maken.

Vandaag stond de route naar Leuth op het programma, volgens de Pieterpad pagina slechts 31 km.

Om half 10 werden we uitgezwaaid. Vol goede moed op stap. Vlak na Braamt doken we het bos in en was het flink klimmen. Wow, wat een mooi gedeelte van het Pieterpad is dit. Het pad was niet het enige dat omhoog ging, dat deed de temperatuur ook. Beiden zorgden ervoor dat het lopen niet heel vlot ging. In het bos nog een uitkijktoren beklommen. Het was wat heiig, toch was het uitzicht mooi. Na de beklimming een pauze waarbij T. weer veel over zijn vader en moeder vertelde. Bijzonder.

Daarna bij Hoch Elten, we waren inmiddels ergens een landsgrens gepasseerd, weer klimmen. Dus omhoog. In tegenstelling tot omhoog gaan, ging ik naar beneden. Even een kort bodemonderzoek. Behalve een gekrenkt ego, niets aan de hand (kijk zo lenig ben ik nog….aan het begin van de dag 😜).

Boven nog snel een colaatje gedaan, nou snel… schoenen uit, sokken uit, beentjes hoog. De eerste ongeveer 500 mtr daarna is het een ramp om weer in beweging te komen.

Ondanks dat we dat weten hebben we nog verscheidene keren gepauzeerd met iedere keer weer die opstartproblemen.

Zoals gezegd, het ging niet echt vlotjes. In Tolkamer kwamen we nog de vader en zoon uit Deventer tegen die ook in Braamt op hetzelfde adres hebben gelogeerd. Hun dagen op het Pieterpad zitten er nu op. Waarschijnlijk op een later tijdstip starten ze weer, aan de overkant, bij Millingen aan de Rijn.

De klok had al vier keer geslagen toen we ze gegroet hebben…op naar het pontje bij Millingen, nog ruim een uur gaans. Dan nog drie naar Leuth.

Onderweg pikten we nog twee vriendinnen op, ook onderweg op Pieterpad en naar het pontje. Volgens de website zou het pontje maar een keer per uur gaan. Dat was gelukkig niet het geval. Drs P zong er 50 jaar geleden al over (hoef je niet op te zoeken, heb ik al gedaan). De naam van het pontje heeft dezelfde als het lied. Heen en Weer.

Helaas vanaf Millingen was het nog ruim zeven kilometer wandelen, en niet de drie kilometer die ik in mijn hoofd had, naar Leuth via het Pieterpad.

Ik zal jullie de details besparen hoe de laatste kilometers zijn gegaan. Om 19.45 uur aan de patat met een biertje en tegen 20.30 uur op de slaapplek, volgens mijn stappenteller 37,5 km verder.

Wat heb ik vandaag geleerd over mijn zelf:
1. fijn dat ik zo onbevangen een dag in kan gaan (voordeel)
2. niet fijn dat ik zo onbevangen een dag in kan gaan (nadeel)
3. Ik ben een doorzetter (voordeel)
4. Ik ben prettig wandelgezelschap (vandaag gehoord)
5. Voor mijn leeftijd (hmmm) zijn de gelopen afstanden best knap (nadeel..was liever om 16.00 op de plek geweest) (voordeel…ik drink fors minder biertjes)
6. dat ik gewoon Karel ben….dat is genoeg

Bij de patat nog een mooi afsluitgesprek gehad met T. Morgen gaan we onze eigen weg.

One-word-close: doorzetten

Ps…als jullie me voor gek verklaren, je hebt gelijk. Morgen veeeeel minder km😜

Geschreven door Karelskriebels