Tja, daar sta ik dan, uit te kijken op de ENCI-groeve bij/in Maastricht. Het eindpunt van mijn Pieterpad (als je hem andersom loopt, is dit het begin haha).

De emoties vallen mee, het is ook geen Camino natuurlijk. Wel trots op mezelf (en dat gebeurt niet heel vaak) dat ik binnen een jaar Nederland van Groningen tot Maastricht te voet heb doorkruist.

Hoe zag deze dag eruit?

Toen we gisteren in bed lagen hoorde ik roepen We hadden de deur alleen dicht hoeven draaien aan de binnenkant en de sleutel buiten op de afgesproken plek moeten neerleggen. Dus tegen elfen nog even naar beneden om de huiseigenaren in hun eigen huis binnen te laten.

Na een dus iets kortere maar goede nacht en een top ontbijt met leuke gesprekken met onze gastheer en gastvrouw, werden we weggebracht door ze, tot daar waar we gisteren ons extra lusje zijn begonnen.

Door deze spontane actie kregen we ongeveer een uur kado. Het wandelen ging wederom vlotjes. Op de paden en de omgeving was ook deze dag niets aan te merken.

Vlak voor de etappe kreeg Chris telefoon van Christiaan. Hij vertelt dat hij in de buurt is. Met een ingeschakelde live-locatie heeft hij ons gevonden. Samen drinken we een kop koffie en eten vlaai..(gek he, van wandelen val je nauwelijks af) we zijn Limburg dus dan mag het. Wat hou ik van dit soort spontane bezoekacties.

Tot Maastricht is de wandeling leuk. Daarna is het voorbij met de mooie uitzichten en leuke wandelpaden. Vanaf daar gaat de route door de stad, op weg naar de ENCI-groeve, het eindpunt. Ook nu wordt ik weer overvallen door de drukte. Een laatste rondje op de Sint Pietersberg op weg naar het eindpunt. Vlak daarna staan we uit te kijken over de groeve en realiseer ik dat mijn Pieterpad avontuur erop zit. Beetje dansen, niet op de vulkaan, maar bij het “monument”, een fotomoment, een praatje met anderen die ook het eindpunt hebben bereikt en door naar de welverdiende biertjes.

De eerste drinken we vlakbij het eindpunt en op een terras aan de Maas nemen we de echte afsluiter. Nog steeds in t-shirt en korte broek want ook vandaag hebben we prachtig weer gehad. Wel jammer dat de regenjassen voor niets zijn meegesleept.

In de trein terug van Maastricht naar Deventer en dan is het echt voorbij. Op naar andere/nieuwe avonturen en ontmoetingen.

Ik heb genoten van mijn avonturen op het Pieterpad. Mooie mensen ontmoet met mooie verhalen. Ik heb gelachen, ik heb gehuild, ben mezelf tegengekomen, heb mezelf ontmoet… het was een mooi ervaring.

One word close: trots

Geschreven door Karelskriebels