Ook vandaag zag het ontbijt er weer goed uit, ik heb alles wat er aan broodjes, yoghurt en ei op tafel stond opgegeten. Dan heb ik voorlopig genoeg.
In de ochtend heb ik flink doorgestapt, ook omdat ik weet dat er weer een aardig stukje gekluund mag worden.
Door hoeveel bossen kan een mens lopen op een dag? Sommigen lijken veel op elkaar, zeg ik als niet boomspecialist. Gelukkig zit er ook veel afwisseling in. Lopen langs beekjes in het bos is leuk maar zorgt wel voor een grote hoeveelheid van die kleine prikbeestjes.
Het wandelweer was vandaag perfect, lekker zonnetje, af en toe een beetje wind en niet te warm.
Als leuke verzetje, de veerpont tussen Afferden en Sambeek…verder komen zonder zelf te hoeven lopen.
Iemand van jullie weleens gehoord van Pieterpadpicasso’s? Misschien gezien?
Na ruim 15 dagen Pieterpad (inclusief vorig jaar) ben ik er vandaag twee tegen gekomen.
Ze zien er uit als “gewone” mensen, en dat zijn ze ook. Ze lopen met zijn tweetjes door het bos op zoek naar bomen met rood-witte strepen. Allebei kwast en een potje verf in de hand, de één rood, de ander wit en zij zorgen ervoor dat de strepen op de bomen zichtbaar blijven.
Terwijl ik even met ze praat staat er een dame bij die meeluistert en meepraat. Nadat ik in Vierlingsbeek boodschappen heb gedaan blijkt de zojuist genoemde dame mijn reddende engel…al roepend en zwaaiend maakt ze me duidelijk dat ik ALWEER verkeerd ben gelopen.
Ik was heel blij met deze actie van deze dame. Bij het verlaten van zojuist genoemd dorp, zie ik nogmaals een rood-wit bordje over het hoofd. Als je goed loopt valt het met de kilometers best mee.
Ik vind wel wat van mezelf op zo’n moment en dat is niet heel positief (zachtjes uitgedrukt). Na wat intern gemopper pak ik de draad weer op.
Na het pittoreske Smakt volgt er een mooi gedeelte (met nauwelijks bewegwijzering) over de heide. Prachtig en…. niet verkeerd gelopen.
Ondanks dat ik weet dat het een stevige wandeling is loop ik lekker ontspannen, de benen en voeten doen het goed (en ik ook).
In een volgend bos hangt er een hartje in de boom. Terwijl ik de foto maak zie ik op de bank een bosje bloemen liggen. Het is een herinneringsbank met daarop de tekst: “als het leven je laat struikelen maak er dan een salto van”, verdere info zie foto 😢.
Als ik nog ongeveer een uurtje mag wandelen bestel ik in een eetcafé twee groentesoepen, een met rundvlees, de ander met gerst en hop.
Als ik bijna op de plaats van bestemming ben stopt er een bus. De chauffeur vraagt of ik mee wil rijden, “de volgende gaat pas over een uur” zegt hij. Als ik vertel dat ik in Swolgen slaap gaat hij door. Ook hier fijn dat mensen meedenken en de moeite nemen om te vragen of Swiebertje met rugzak met de bus wil.
Even later zit ik gezellig met de oudere dame van de B&B te kletsen, zij een wijntje, ik een biertje.
Het was een mooie dag op het Pieterpad, ik liep er, zeker na mijn interne afbrander, redelijk relaxt bij.
One-word-close: ontspannen
Geschreven door Karelskriebels