Voordat ik over vandaag begin, eerst nog een klein stukje over gisteravond.

De rugzakken werd op de kop gekieperd om alle verband- en blarenspullen te inspecteren en te gebruiken. Blaren is een veel gehoord woord gedurende een stukje wandelen waar iedereen wel een mening of een behandeling voor heeft. Mijn Spaanse overbuurvrouw had een hele rigoreuze. Naast het behandelen van de blaar, prikken en plakken, heeft ze direct de schoenen in de prullenbak gegooid en nieuwe gehaald.

Ik had ervoor gekozen om om half negen te eten.... we zaten met zijn tweetjes, Martin uit Duitsland en ik.... meer wijn de man want de fles mocht leeg. Heel leuk zitten praten.

En door... naar vandaag

Tegen half acht had de eerste groep het ontbijt op en werden de veters gestrikt... je mag nergens met je wandelschoenen naar binnen.. om de schoenen met de wandelaars naar Pamplona te brengen. Na het eerste stukje industrieel gebied werd het snel mooier. Het was een redelijk makkelijke wandeling met maar een paar kleine stukjes flink klimmen en dalen. Gelukkig durf ik nu met mensen te praten 😜, dat maakt het een stuk gezelliger onderweg en je komt steeds meer mensen tegen die mijn naam kennen. Heb een notitie in de mobiel gezet om ook meer namen te onthouden (veel leuker toch?).

Tegen twee uur de slaapplek geregeld in pension Jesus y Maria (en het is geen stal)... weer een leuke slaapplek waar je weer een deel dezelfde mensen tegenkomt.. heel leuk.

De dagelijkse routine, het begint te komen, bed, douche, wasje weer uitgevoerd. Nu weer een biertje, klein hapje en .... verder weet ik niet.

vanuit een zonnig Pamplona zonder stieren de groetjes van mij

Buen Camino

Geschreven door Karelskriebels