Heerlijk thuis op de bank, het toch uit de titel al verraden maar ja..

Na een goede nachtrust en een heerlijk ontbijtje in het hotel op weg naar de garage. Het antwoord wisten we al..geen monteurs aanwezig tot dinsdag morgen.

Vlak daarna de telefoonlijn met de ANWB geopend, het liep echter heel anders en zeker minder voorspoedig, lees snel, dan verwacht....

Het duurde tot ongeveer 17.00-17.30 uur voordat de auto gestart kon worden om naar Nederland gebracht te worden. Wat is er gebeurd tussen het eerste telefoontje en het indrukken van de startknop van de auto om te beginnen aan de terugreis.

Rene heeft meerdere malen met de ANWB gebeld maar het schoot niets op, ze belden niet terug, we zijn het aan het regelen, nee er is geen auto hier te huur. weer niet terugbellen, weer zelf bellen, weer niets geregeld totdat Rene, weliswaar tegen de verkeerde, uit zijn slof schot om zijn gal te spugen. Hij heeft wel netjes, en meerdere keren zijn excuses aangeboden....maar er kwam schot in de zaak. het probleem zat hem voornamelijk in het feit dat we een auto met trekhaak of een busje nodig hadden om de fietsen weer mee te nemen. Uiteindelijk kwamen ze met een grote Renault op de proppen, weliswaar zonder trekhaak maar liever naar huis zonder fietsen dan nog langer blijven.

Louis was ondertussen opgehaald door Ineke, ook een topper die de Alp bedwongen heeft maar die een dagje later weg kon om op dezelfde tijd, of nog iets eerder, thuis te zijn. Hierdoor konden wij de achterbank plat gooien en konden alle fietsen keurig mee naar Nederland. Ik ben wel zo verstandig geweest om de schoenen en helm daar te laten zodat ik voorlopig ff niet hoef te fietsen.

Vooral het wachten en rondhangen was heel vervelend omdat je niet weet wanneer en of er wat geregeld wordt. Gelukkig zat er naast de garage een boulanjebakker waar we de hele dag een beetje hebben rondgehangen, af en toe een bakje koffie en wat te eten, en weer een beetje hangen op de stoelen. De mevrouw van de bakker heeft ons op vele vlakken geholpen, echt super top, de fietsen hebben afgelopen nacht bij hun in de garage geslapen, ze heeft taxi's gebeld, ons laten zitten, gevraagd of ze nog ergens mee kon helpen......de wereld is zo slecht nog niet.

Het rijden ging zeer voorspoedig en tegen een uur of half tien konden we weer kijken naar ons kerkje aan de IJssel.

Veel regels geschreven over een dag wachten en rondhangen, heel bijzonder.....afsluitend met het motto: als je niets doet gebeurd er ook niets....wij zijn allemaal weer thuis en kunnen terugkijken op een TOP week in het Franse land met als hoogtepunt, zowel letterlijk als figuurlijk, de beklimming van de Alp.

Iedereen die mee is geweest, om te fietsen om aan te moedige, om bier te halen...maakt niet uit wat je gedaan hebt: BEDANKT met grote letters, ik heb genoten.

gr Karel

Geschreven door Karelskriebels