Uitgeput op bed, maar waarom en hoe komt dat. Om 02.00 uur ging de wekker na slechts een paar uurtjes slaap. De spanning was alom voelbaar... wat zou de dag ons brengen. Op dit moment weet ik wat de dag ons/mij gebracht heeft.

Om 03.30 uur afgedaald in het donker... hoe mooi, spannend, gevaarlijk kan een afdaling zijn. Deze afdaling was super... niet voor iedereen want er is in de afdaling iemand flink onderuit gegaan.

Om 04.30 uur werden we afgeschoten 5.4.3.2.1 en go. Onder het toezicht oog van vele toeschouwers, waaronder Tonnie, die was in het donker met de motor afgedaald met ons, fietsten we het dorp uit.

Het was opletten geblazen tussen de vele fietsers en wandelaars. Onderweg Hermien nog ff een knuffel gegeven en succes gewenst.

Na twee uur fietsen was ik voor de eerste keer boven, snel wat eten en door... Het weer was redelijk, wel een groot temperatuurverschil met gisteren, maar droog. De tweede beklimming vond plaats in een kleine wereld. Bijna niets te zien, gelukkig ook niet hoe steil de berg is. Het fietsen ging niet echt goed, na een bouillonnetje in bocht 16 werd ik behoorlijk misselijk. In bocht 10 was het bingo....ik zal de details achterwege laten maar fietsen ging daarna echt slecht. De knop omgezet want het aantal beklimmingen die ik in mijn hoofd had zitten ging ik toch niet halen. Achteraf denk ik dat het zo moest zijn, want ondanks het moeizame fietsen heb ik, doordat ik vaak gestopt ben, gekletst , foto’s gemaakt, genoten van alles op deze klim.

En toen, en toen, ik had een behoorlijke pauze nodig, Louis gevraagd om te fietsen. Snel kleren aan, mijn helm op en schoenen en door...Louis heeft genoten van de afdaling en de klim.... natuurlijk was deze klim qua sfeer en beleving voor Louis vele malen mooier dan afgelopen maandag. Dat die topper in 1 uur 38!!!! ongetraind naar boven fietst ( ongelooflijk wat een prestatie) had ik niet verwacht. Ik was inmiddels ff in bad geweest en naar de fysio en ben daarna nogmaals afgedaald. Samen met Eddy en Chris de derde klim begonnen.... weer schoot het niet op maar..... het was weer super....in bocht 7 werden we opgewacht door onze supporters. Een pracht pauze werd het. Ook Marc sloot de laatste bochten aan en met zijn viertjes zijn we uiteindelijk over de finish gekomen 😘.

We hebben met ons team in totaal 26 x ,exclusief de bonus van Louis, de berg beklommen ondanks alle lichamelijk ongemakken die we hadden, hoe symbolisch kan het zijn, strijdend de berg op, opgeven is geen optie....we hebben een dag pijn gehad....jullie begrijpen vast wat ik ermee bedoel....de echte strijders zijn toppers.

Bij onze partytent een gezellig na praat biertje gedaan... douchen ff lummelen... met zijn allen uit eten en naar bed, onee dat niet, nog ff buikpijnlachend op het balkon gestaan met zijn allen totdat een (boze) buurvrouw kwam vragen of het zachter kon. Heel begrijpelijk trouwens.

Hoe sluit je zo’n dag af met woorden... ik heb geen idee....bedenk zelf een hoop verschillende soorten emoties, gooi ze in de blender en daar is de dag.

🚴🏻😘😂🍻🍷📷🤮👍🏻

Geschreven door Karelskriebels