Vanmorgen zijn we om tien voor zeven vanuit Kuala Lumpur naar Cambodja gevlogen. Om op tijd op de luchthaven te zijn om in te checken, moesten we om half vijf de eerste trein vanaf het het centraal station pakken en mocht er niets tegenzitten. Vandaar ook dat we afgelopen nacht in een ander hostel hebben geslapen, op loopafstand van het treinstation. Gelukkig hadden we geen vertraging en was het enige dat tegenzat dat we niet genoeg Maleisische Ringgit meer bleken te hebben om te kunnen ontbijten; uit armoei hebben we samen één Mc Egg Muffin moeten delen.

Na een vlucht van zo'n twee uur, landden we vanmorgen om acht uur in Siem Reap. Na de afhandeling van een hoop bureaucratische rompslomp om een visum te krijgen, konden we uiteindelijk per tuk-tuk op weg naar ons hostel. Direct viel het grote verschil op tussen Cambodja en bijvoorbeeld Maleisië en Thailand. De omgeving van Siem Reap is nog platter dan de Flevopolder en tot aan de horizon kijk je er uit over verdorde geelbruine velden met hier en daar een buffel. De welvaart is er ook veel minder; de meeste wegen zijn er slecht, de meeste mensen wonen er in hutjes/krotjes, en overal langs de weg is het er een bende. Ook kenmerkend is dat de Cambodjaanse bevolking geen vertrouwen heeft in de waarde van de eigen munteenheid. Alles wordt er dan ook aangeduid en betaald met dollars; je pint er zelfs dollars. De Cambodjaanse Riel wordt enkel gebruikt voor bedragen kleiner dan één dollar.

Zoals verwacht, wilde onze tuk-tuk chauffeur ons aan het eind van de rit niet laten gaan, voordat we hem vertelden wat onze plannen waren voor de komende dagen. Zoals alle andere toeristen in Seam Riep, kwamen ook wij natuurlijk voor de tempels van Angkor. De tuk-tuk chauffeur wilde ons maar al te graag rondrijden langs de tempels, en dat zelfs voor een "special price for you my friend". Maar omdat wij nog geen idee hadden wat daadwerkelijk een goede prijs was, wilden we nog niets met hem afspreken. Na veel moeite kregen we ons wisselgeld en zijn we bij het hostel gaan ontbijten.

De tempels van Angkor is de grootste concentratie aan architectonische en religieuze rijkdommen in de wereld en de meest indrukwekkende verzameling tempels in heel Azië. Angkor was de hoofdstad van het Khmer rijk (9e tot 15e eeuw), met op het hoogtepunt meer dan één miljoen inwoners. De honderden(!) boeddhistische en hindoeïstische tempels van Angkor vormden het politieke, religieuze en sociale centrum van de stad. Koningen en hoge officieren lieten de tempels onder hun heerschap bouwen, en probeerden elkaar daarin continu te overtreffen in omvang, schoonheid en symmetrie. Het totale oppervlak van dit historische centrum beslaat een oppervlak zo groot als de stad Utrecht; vandaar ook dat er zo ontzettend veel tuk-tuks zijn in Siem Reap om toeristen rond te rijden. Na te hebben ontbeten, besloten we welke tempels we vandaag als eerste wilden gaan bekijken. Op aanraden van anderen, zijn we begonnen met tempels in het buitenste 'Grand Circuit', om daarna op te bouwen naar het nog indrukwekkendere 'Small Circuit'. Na op internet een richtprijs voor een dagtrip met een tuk-tuk te hebben gevonden, zijn we op pad gegaan.

Na nog geen stap buiten de poort van het hostel gezet te hebben, werden we al langs alle kanten aangevlogen door wachtende tuk-tuk chauffeurs - als vliegen op de stront. Maar geen van allen wilden zij ons rondrijden voor de prijs die wij in gedachten hadden. Toen we al zeker tien minuten aan het onderhandelen waren met verschillende chaufs, kwam plots uit het niets het jochie aanlopen dat ons eerder vanmorgen naar het hostel had gebracht. Zonder één keer af te dingen, ging hij direct akkoord met het door ons geboden bedrag, de andere chauffeurs vol afgunst achter zich latend.

Hoewel het tempelcomplex vrij toegankelijk via tal van wegen, wordt je als toerist geacht een ticket te kopen bij de ticketshop langs de voornaamste toegangsweg. Wordt je binnen het gebied gepakt zonder ticket, hangt je een boete boven het hoofd van honderd dollar. Na ook onze driedagen-pas gekocht te hebben, werden we allereerst naar de Banteay Srei tempel gebracht. Deze tempel ligt enigszins afgelegen op dertig minuten rijden van de andere populaire tempels. Toch is de Banteay Srei zeer zeker de moeite waard vanwege de bijzonder gedetailleerde steen-kervingen. Vrij vertaald wordt deze tempel ook wel de 'vrouwen-tempel' genoemd omdat het erg onwaarschijnlijk is dat mannenhanden zulk secuur werk hebben kunnen leveren. Met name deze bijzondere details waren inderdaad erg mooi.

Na een paar uur rondgekeken te hebben bij Banteay Srei en te hebben geluncht, bracht onze tuk-tuk chauffeur ons weer verder naar de Preah Neak Poan tempel. Deze tempel ligt middenin een gigantisch (4 km bij 1 km), perfect rechthoekig, handgegraven meer. Ook de tempel zelf omvat vier vierkante waterpartijen met in het midden een rond eiland. Verbazingwekkend hoe ze dit vroeger allemaal met zulke grote precisie en met zo'n omvang hebben kunnen maken.

Tot slot zijn we vandaag nog langs de Phreah Khan tempel geweest. Ooit was dit een boeddhistische universiteit met wel 1000 leraren, maar tegenwoordig is het niet meer dan een ruïne. In tegenstelling tot andere tempels, is deze tempel grotendeels nog niet gerestaureerd. Na ook hier een uurtje rond gekeken te hebben, vonden we het wel welletjes geweest na deze lange en vermoeiende dag een zijn we teruggekeerd naar ons hostel. Na te hebben gegeten, zijn we vanavond dan ook op tijd in bed gekropen.

Geschreven door TimNicole