Toen we eergisteren-avond aankwamen bij het kantoor van de tour agency in Hué waarbij we de bustickets naar Hanoi hadden gekocht, werd ons verteld dat de bus die middag 'stukken had gekregen' en we over waren geplaatst naar een andere busmaatschappij. Waarschijnlijk waren er gewoon te weinig plaatsen verkocht voor hun eigen bus, maar dat geheel terzijde. Als we maar naar Hanoi konden, vonden wij het prima. We werden netjes op tijd door een taxibusje opgehaald en naar het vertrekpunt van de andere bus gebracht - tot dusver alles prima.

Maar eenmaal bij de vertrekplaats begon het gedonder. Het was voor iedereen totaal onduidelijk welke bus ze moesten hebben en als je informeerde bij het personeel werd je totaal genegeerd. Na lang wachten werd het uiteindelijk gelukkig toch duidelijk welke bus naar Hanoi zou gaan. Toen we eenmaal in de bus zaten, bleek nog voor vertrek dat de buschauffeur en zijn hulpje ontzettende arrogante, misselijke klootzakken waren. De chauffeur greep zomaar een meisje bij haar kont en toen zij hem toebeet dat nooit meer te doen reageerde hij met enkel een smerig lachje. Het hulpje van de buschauffeur werd verbaal en fysiek agressief toen een meisje aangaf liever niet van plaats te veranderen omdat er meer dan genoeg plek in de bus was. Zonder enige uitleg schreeuwde hij dat ze dus bus moest verlaten. Pas toen haar vriend zich er mee bemoeide stopte het hulpje met schreeuwen - en ook hiervoor werden geen excuses aangeboden.
Eenmaal onderweg werd er om de paar minuten gestopt om extra locals met al hun bezittingen in de bus te laten en hiermee de portemonnee van de chauffeur te spekken. Op een gegeven moment lagen ook heel de gangpaden vol met mensen, dozen en tassen. Het meest arrogante was echter misschien nog wel dat de chauffeur de bus meerdere malen aan de kant zette en de hele bus liet wachten terwijl hij op zijn gemak, en zonder blikken of blozen, langs de weg drank en kleren ging inkopen. Verder ging de bus alleen aan de kant wanneer de chauffeur en zijn maatje honger hadden of naar de wc moesten, alle andere passagiers hadden zich hier maar aan te conformeren. En terwijl iedereen in de bus op een gegeven moment wilde slapen, had de buschauffeur daar lak aan en ging hij al rijdend luid zitten telefoneren en roken - kan allemaal gewoon.

Buschauffeurs, het blijft een apart slag volk, hier nog erger dan in Nederland. Enigszins beangstigend was ook dat Nicoles rugzak die zij tussen haar benen had liggen, tijdens de rit was opengemaakt tijdens één van de spaarzame momenten dat we wel onze ogen hebben dichtgedaan. Gelukkig bleek er niks ontvreemd, maar toch.

Na een busrit van zo'n 15 uur, kwamen we rond acht uur 's morgens gebroken aan in het oude centrum van Hanoi. Gelukkig konden we direct bij ons hotel inchecken en onszelf opfrissen. Na te hebben ontbeten bij een koffietentje, hebben we de rest van de ochtend niet veel meer gedaan dan een planning gemaakt voor onze resterende tijd in Vietnam en onze trip naar Laos. 'S middags zijn we gaan 'window-shoppen', op zoek naar de beste tour vanuit Hanoi naar de bergen in het noorden van Vietnam. Omdat er honderden kleine tour agencies zijn in het centrum van Hanoi en zij sterk verschillen in prijs en kwaliteit, hebben we vooraf een shortlist gemaakt op basis van onze Lonely Planet reisgids en Tripadvisor, alvorens te zijn gaan informeren naar mogelijkheden en prijzen. Maar ook de aanbieders van deze tours hebben inmiddels door dat backpackers zo te werk gaan. Ze claimen dan ook allemaal de beste tevredenheids-score te hebben op Tripadvisor. Sommige schrijven zelfs eigen reviews om hun score op te krikken. Dit is echter vrij makkelijk te herkennen aan het belabberde Engels en het feit dat alle positieve beoordelingen vanuit Hanoi zijn gepost. Andere louge touroperators proberen mee te liften op het succes van goede betrouwbare tour-aanbieders door hun naam en logo te kopiëren met slechts een kleine aanpassing. Zo zijn er in het oude centrum van Hanoi zeker 25 tour agencies met een naam lijkend op 'Sinh Tourist'. Toen wij op zoek gingen naar de originele Sinh Tourist bleek dit nog niet zo gemakkelijk gezien het feit dat hun winkel was ingesloten door vijf van zulke 'fake agencies' - vind dan maar eens de goede.

Gisterenavond hebben we, zoals vele andere Vietnamezen en backpackers, gezellig op straat gegeten aan de Bia Hoi Corner ('het bier-kruispunt'). Een glas bier kost hier maar 20 eurocent(!) - daar kun je het zelf niet voor doen.

Vanochtend zijn we naar het Ho Chi Minh mausoleum geweest. Hier ligt, normaalgesproken, Vietnams 'grootste held ever' opgebaard. Echter konden wij Ho Chi Minh himself helaas niet aanschouwen, omdat hij op zijn jaarlijkse vakantiereisje naar Rusland is om zijn gebalsemde lichaam bij te laten werken. Na het mausoleum van buiten te hebben bekeken, zijn we daarom maar naar het nabijgelegen Ho Chi Minh museum gegaan. Dit museum verteld de levensloop van de oprichter van het communistische verzet in Vietnam en de latere aanvoerder van het communistische Noord-Vietnam ten tijde van de oorlog. Nog steeds wordt 'Uncle Ho' in ieder huis aanbeden en er is zelfs een hele stad naar hem genoemd; hij wordt gezien als de grondlegger van het moderne Vietnam. Op de weg terug naar ons hotel zijn we nog langs Ho Chi Minh's Stilt House en Hanois oudste Bach Ma tempel gelopen. Beide leuk om te zien, maar Tim vond het niks bijzonders. De leukste attractie van Hanoi blijft toch het knusse oude centrum met al zijn smalle drukke straatjes vol met winkeltjes, eet-tentjes, hotelletjes, etc.

Geschreven door TimNicole