Gisterenmiddag werden we allebei wakker met een aardige kater van de Jungle Party de avond ervoor. Om een beetje op gang te komen zijn we daarom een flink vet anti-katerontbijt naar binnen gaan werken; alleen leek het dit alleen maar erger te maken. Omdat Tim zijn haren inmiddels weer aardig lang begonnen te worden en hij er met oud & nieuw weer 'fresh' bij wilde lopen, vroegen we de eigenaresse van het eettentje waar we waren of zij een kapperszaak in de buurt wist. Geheel toevallig bleek haar dochter een kapster/schoonheidsspecialiste/alleskunner en zij wilde Tim maar al te graag knippen. Haar salon bleek schuin tegenover het restaurantje te zitten en Tim besloot het er maar op te wagen. De kapperszaak bleek niet meer dan een huiskamer met daarin een vergane kapstoel waarop Tim plaats mocht nemen. Bovendien bleek de 'kapster' geen Engels te spreken en met gebarentaal probeerde Tim haar duidelijk te maken wat de bedoeling was. Het bleek niet echt goed overgekomen. Toen ze de tondeuse over de achterkant van Tim zijn hoofd had gehaald waren zijn haren zo kort. Met lede ogen zag Nicole vervolgens aan hoe ook de rest van Tim zijn kapsel met een huis-tuin-en-keuken schaar onder handen werd genomen. De zelfbenoemd kapster had duidelijk nooit een kappersopleiding genoten en ook niet veel ervaring met knippen. Tim kon er zich echter minder druk om maken; het groeide vanzelf wel weer aan.

Na te zijn teruggekeerd bij onze 'bungalow' en daar verder te hebben uitgebrakt, is Nicole tegen het eind van de middag naar Anne en Dieke toe gegaan. Tim bleef daarentegen wachten op zijn vrienden uit Nederland. Toen Jasper en Geert hadden gehoord dat wij met oud en nieuw op Koh Phangan zouden zijn, besloten zij ook een vakantie naar Thailand te boeken en de jaarwisseling samen met ons te vieren bij de Full Moon Party. Zij waren eergisteren geland op Koh Samui en waren vandaag aangekomen op Koh Phangan. Aan het eind van de middag kwamen zij naar ons hutje voor een emotioneel weerzien met Tim - grapje, aan zee werd er met een biertje geproost op t goede leven.

Na nog een paar biertjes gedronken te hebben, zijn de mannen uiteindelijk ook naar het hotel van Anne en Dieke gegaan. Vanuit hen zijn we naar Haad Rin gelopen, dé toeristenspot op het eiland. Daar hebben we gezellig met zijn zessen gegeten, alvorens we naar het strand zijn gegaan. Haad Rin Nok Beach is het strand waar het allemaal ging gebeuren. Hoewel nog niet alle podia waren opgebouwd, was er gisterenavond al een officieuze pre-party. Bij meerdere strandtenten was het feest al aardig losgebarsten en ook bij ons zat de stemming er snel in. De jongens hadden het drinktempo echter zo hoog liggen, dat zij al snel de aandacht op zich vestigden met hun beschamende dans-moves. Na nog een nachtelijke duik in zee van Jasper en Tim, vonden de dames het om één uur wel welletjes geweest. Hoewel de jongens hevig tegenstribbelde, gingen ze uiteindelijk onder het smoesje "het is al vier uur" toch mee naar de taxi's - zo ver waren ze heen.

Tot dan toe was het heel de avond bere gezellig geweest, maar eenmaal bij de taxi kwam de anti-climax van de avond. Wij moesten 300 Bath betalen om naar Pink's Bungalows gebracht te worden en Nicole betaalde de chauffeur met een briefje van 1000 Bath. Maar in plaats van 700 Bath, kregen we maar 200 Bath terug. Toen Nicole zei dat het niet klopte, beweerde de chauffeur bij hoog en laag dat hij maar 500 Bath had gehad en liet een briefje van 500 Bath zien. Dit was overduidelijk een onvervalst voorbeeld van een slinkse truc waarmee toeristen eenvoudig veel geld afhandig wordt gemaakt. Maar dit schoot bij Tim, Jasper en Geert natuurlijk in het verkeerde keelgat; zij pikten dit niet. Zo dronken als ze waren monde het uit in ordinair gescheld en geschreeuw over en weer; maar daar kwam het geld natuurlijk niet mee terug. Met veel moeite wisten de dames de jongens tot bedaren te brengen en hen in de taxi te krijgen. Het geld kregen we van onze lang zal ze leven niet meer terug. Dat het maar een wijze les mocht zijn voor een volgende keer; eerst het wisselgeld zien voordat we het geld afgeven.

Vanmiddag eenmaal uit bed was Tim zijn kater nog groter dan gisteren en hij had geen idee wat er de avond ervoor nu precies was voorgevallen. Hetzelfde gold voor Jasper en Geert. De meiden verzochten hen dan ook vriendelijk doch dringend of zij het vanavond niet zo wilden begaaien, zodat we langer door zouden kunnen feesten dan gisteren. De jongens waren het hier wel mee eens een beloofden zich niet zo te misdragen al gisteren; ze wilden de jaarwisseling in ieder geval nog bewust meemaken - we zijn hier tenslotte (waarschijnlijk) maar één keer in ons leven.

Na de rest van de middag niet meer te hebben gedaan dan geluierd en geslapen, kwamen Jasper en Geert aan het begin van de avond langs ons om gezamenlijk in Haad Rin te gaan eten. Hoewel vast voedsel nog steeds moeilijk weg te krijgen was, moesten we van onszelf met het oog op vannacht toch een goede bodem leggen. Zo gezegd, zo gedaan, zijn we na te hebben gegeten naar de kamer van Anne en Dieke gegaan. Daar was de voorbereiding voor de Full Moon Party al in volle gang. Zoals het hoort bij de Full Moon Party, hebben we onszelf versierd met gekleurde verf die oplicht in neon-licht. Bovendien hadden we speciaal voor deze gelegenheid allemaal eenzelfde soort bijpassend hemd aangeschaft. We were ready to party!

Toen wij rond half 11 het strand opstapten, werd de eerste laveloze coma-zuiper al door zijn vrienden weggedragen - het beloofde en wilde avond te worden. Met 30.000 man was het aardig druk op een rondom het strand, maar gelukkig was het geen dringen geblazen. Na de eerste biertjes en breezers te hebben gekocht bij een mini-market aan het strand, zijn we naar de strandtent gelopen waar we het gisteren het gezelligste vonden. Eigenlijk hoor je op de Full Moon Party buckets (emmers drank) te drinken, maar geen van alle hadden we zin in sterke mixdrank. Bovendien wordt er overal gewaarschuwd dat je op moet letten dat we niemand iets in je emmer gooit; het komt heel veel voor dat toeristen worden gedrogeerd. Daarom besloten wij het mooi bij flessen te houden.

De sfeer was echt geweldig op de Full Moon Party. Jongeren van over de hele wereld genoten intens van dit unieke feest, zo ook wij. Enige jammere was dat er om twaalf uur geen countdown was bij de stage waar wij stonden; plotsklaps was het in eens 2016. Het vuurwerk wat daarop volgde was echter adembenemend mooi; zulk groots (en zwaar) vuurwerk hebben wij in Nederland nog nooit gezien. Het bezorgde kippenvel over ons hele lichaam, iedereen genoot volop mee van al het moois onder geroep van 'ooh' en 'aah' wijzend naar het vuurwerk boven onze hoofden. De eerste uren van 2016 hebben we vervolgens de voeten onder onze kont vandaan gedanst en gesprongen bij verschillende podia langs het strand - het was echt super vet. Hoe later het werd, hoe meer dronken feestvierders er verspreid over het strand neervielen om hun roes uit te slapen, tussen de immense hoeveelheid lege flessen en emmers in het zand. Zelfs toen eenmaal de zon weer op kwam, was het feest nog lang niet over. Er kwam zelfs weer een brandende hoepel tevoorschijn waar zatte mensen doorheen mochten springen. En met genoeg drank in de man, lijkt dat een geniaal idee. Al waren de meeste springers zo dronken dat zij niet zagen dat er van de andere kant ook iemand aankwam; vervolgens klapten ze in de hoepel op elkaar - het publiek (zo ook wij) had er de grootste lol om.

Toen het iets minder druk werd, besloten we op goed geluk Lars en zijn maten te gaan zoeken om ook hen een gelukkig nieuwjaar te wensen. Toen we al bijna het hele strand hadden uitgekamt, werd Nicole plots opgepakt en weggedragen. Richard bleek ons eerder gezien te hebben dan wij hen en ook hun waren blij verrast ons nog gezien te hebben op de Full Moon Party. Na een vervroegde nieuwjaarsborrel op het strand, hielden wij het rond acht uur ook voor gezien. Na onderweg nog een heerlijke kleffe tosti bij de 7-11 te hebben gegeten, kwamen we rond negen uur aan bij ons hutje. Helemaal over onze slaap heen, hebben we eerst nog een uur nieuwjaarswensen zitten versturen voordat we ons bedje opzochten. Tot onze grote vreugde bleek er vannacht niets uit het hutje te zijn ontvreemd en ook de moordlustige alcoholist was nergens te bekennen.

Geschreven door TimNicole