Nadat we erg enthousiast waren geworden over de onderwaterwereld rondom de Gili's, besloten we om gisterenochtend een twee uur durende snorkeltrip per boot te doen langs verschillende goede spots. Zo zijn we gestopt bij het 'Turtle Point' en bij een Japans scheepswrak uit de tweede wereldoorlog. Beetje tegenstrijdig met onze donatie aan de schildpaddenopvang was het snorkelen bij het het Turtle Point natuurlijk wel; de begeleiders vonden het geen enkel probleem om de schildpadden die er zwommen even 'bij het handje te nemen' zodat wij toeristen ze van dichterbij konden zien. Maar al met al was het snorkelen een bijzonder mooie ervaring.

Na het ophalen van onze backpacks bij de homestay zijn we opnieuw per 'public island hopping boat' doorgereisd Gili Trawangan, ook wel Gili T genoemd. Hoewel dit bootje iets groter was dan het bootje van Lombok naar Gili Air, moesten er ook drie keer zoveel mensen op; een boot vluchtelingen leek er niks bij. Gelukkig kwamen we toch ook deze keer na een klein half uurtje varen weer veilig aan. Eenmaal een voet op het strand gezet, viel het meteen op dat de sfeer op Gili T weer totaal anders is dan op de twee voorgaande Gili's. Dit eiland staat bekent als party eiland en dat was dan ook direct merkbaar. Het was - ondanks het naseizoen - véél drukker op het eiland dan op de voorgaande twee Gili's, het eiland leek bezaait met resorts, hotels, hostels en homestays en de strip was een aaneenschakeling van restaurants, barren en clubs. Hoewel we hebben genoten van de rust op Gili Air en Gili Meno, zijn zulke Loret taferelen ook wel aan ons besteed en dus hebben we ons gisterenavond/-nacht ook meteen in de bruisende feestmassa gemengd. Naast backpackers waren er ook opvallend veel (ordinaire) Engelse jeugdige vakantiegangers die zich ongegeneerd klem zopen.

Apart om te zien is ook dat er overal op de Gili eilanden openlijk voor Magic Mushrooms wordt geadverteerd en dat we op straat meerdere malen zijn benaderd voor 'tickets to the moon' (wiet), terwijl alle drugs ten strengste verboden zijn in Indonesië. Echter is er op geen van de Gili eilanden een politiepost te vinden en wordt dit door de burgemeesters, als enige gezaghebbenden, gedoogd. Maar zo netjes als wij zijn opgevoed, hebben we ons hierdoor natuurlijk niet laten verleiden en hebben wij het bij alcohol gelaten.

Als gevolg van het latertje gisterennacht, en een onderbreking van de nachtrust door een zingende imam, hebben we vandaag niet veel meer gedaan dan geluierd aan het strand. Aan het eind van de middag kregen we eindelijk weer een beetje energie en daarom besloten we naar de top van de heuvel op het eiland te gaan om daar de zonsondergang te gaan bekijken. Het pad hier naartoe leidde ons ook langs de minder mooie plekken van het eiland; achter de strip en de mooie resorts staan tussen grote hoeveelheden afval de kleine krotjes van de armste mensen van het eiland. Het massatoerisme op het eiland heeft duidelijk ook zijn keerzijde. Eenmaal boven op de heuvel konden wij het befaamde mooie 'view point' helaas niet vinden en zijn we onverrichte zaken maar weer afgedaald.

Eenmaal beneden aan de heuvel kwamen we toevallig bij een schommel in zee uit waarop we uiteindelijk toch nog een mooie zonsondergang hebben kunnen zien. Hierna hebben we heerlijk en goedkoop gegeten op de Street Food Market van het eiland. Dit opnieuw bij kaarslicht, maar deze keer omdat de stroom op het eiland (voor de zoveelste keer) was weggevallen - daar wordt op de Gili's niet meer van opgekeken.

Geschreven door TimNicole