Gisterenavond zijn we na het eten samen met Lars en kornuiten bij ons hostel opgehaald en naar het busstation van Luang Prabang gebracht. Vanuit daar hadden we een bus geboekt naar Huay Xai, een dorpje aan de grens met Thailand. Helaas hadden we deze keer echter geen 'sleeper bus' met enigszins comfortabele kuipstoelen zoals in Vietnam, maar een gedateerde gewone 'zitbus'. Mede gezien de slechte staat van de Laotiaanse bergwegen, hadden we ons voorbereid op een slapeloze nacht. Maar wonder boven wonder viel de elf uur durende rit eigenlijk alles mee; slechts één local in het gangpad, een voor Aziatische begrippen rustig rijdende buschauffeur en we hebben zelfs enkele poosjes kunnen slapen.
Rond zes uur kwamen we vanochtend aan op het busstation van Huay Xai, vanwaar we samen met andere backpackers een tuk-tuk hebben gepakt naar de grensovergang met Thailand. Eenmaal daar bleek dat de Laotiaanse douane pas om zeven uur open gaat. We konden dus eerst nog even verder dutten. Maar toen het eenmaal zeven uur was, was er nog geen douanebeambte te zien. Pas om kwart over acht verscheen er een douanebeambte ten tonele en konden we Laos officieel verlaten. In het 'niemandsland' achter de Laotiaanse grenspost kochten we kaartjes voor een directe bus naar Chiang Rai. Nadat we de Mekong rivier - de natuurlijke grens tussen Laos en Thailand - waren overgestoken en onze Thaise visa af hadden laten stempelen bij de Thaise grenspost, zijn we in vier uurtjes naar het busstation van Chiang Rai gereden. Vanuit daar hebben we een tuk-tuk naar het centrum van Chiang Rai genomen. Al met al was het een hele onderneming om er te komen, maar we waren in Thailand.
Na een geschikt hostel te hebben gevonden - het meest nette en comfortabele hostel ever - zijn we vanmiddag nog naar de Wat Rong Khun tempel gegaan. De vormgeving van deze artistieke witte tempel bestaat naast de klassieke boeddhistische iconen ook uit moderne film- en stripkarakters. Toch is het enigszins vreemd om aan de binnenkant van een tempel schilderingen te zien van bijvoorbeeld badman en de aanslagen op de Twin Towers. Dit moet het contrast tussen goed en kwaad weergeven, evenals bijvoorbeeld de toehangsbrug over de 'put van de hel'. De tempel is al twintig jaar in aanbouw en het is verwacht dat de tempel pas in 2070 af zal zijn.
Vanavond zijn we samen met andere backpackers uit ons hostel gaan eten bij een food court in de stad. En nu we toch in Thailand zijn, hebben we meteen maar de beroemde Pat Tai geprobeerd - erg lekker. Als dessert hebben Tim en de anderen tevens gefrituurde sprinkhanen en larven geprobeerd, en dat bleek eigenlijk nog best lekker ook. Op zich smaken deze insecten nergens naar, maar omdat ze zijn gefrituurd, smaken ze lekker zout en knapperig - het is alleen het idee.
Geschreven door TimNicole