Gisteren hebben we Bukit Lawang weer verlaten en zijn we per bus vertrokken naar Berastagi. Onderweg zijn we gestopt bij een markt met lokale vruchten en etenswaren en traditionele kleding. Het leukste op deze markt was echter om te zien hoe speciaal de bevolking het vind om blanke, westerse toeristen te zien. Sommigen zie je stiekem foto's maken, anderen hebben genoeg lef om te vragen of je op de foto met hen wil. Ook wilde enkele middelbare scholieren graag hun Engelse taalvaardigheid in de praktijk brengen door met ons een gesprekje aan te knopen. Hoewel zij de ingestudeerde standaard-vragen en antwoorden uitstekend konden uitspreken, bleek het toch iets te moeilijk om terug te antwoorden op vragen die zij niet letterlijk hadden bestudeerd.
Wie denkt dat wij als backpackers iedere dag kunnen uitslapen, heeft het mis. Vandaag moesten we al weer vroeg op (vier uur 's nachts!) om de zonsopgang vanaf de Sibayak vulkaan te kunnen bewonderen. Vanaf het punt waar het voor de kleine busjes te steil werd om verder te rijden, startte onze trekking naar de top van de slapende vulkaan. We bereikten de top na dik een uur lopen over slecht begaanbare paden en klouteren over lava-gesteente in slechts het licht van onze hoofdlampjes. Het uitzicht was daarna echter wel adembenemend! Als kers op de taart vond er juist op dat moment een grote eruptie plaats bij de nabijgelegen vulkaan Sinabung, op zo'n 20 km afstand. Heel vet om dit natuurgeweld van zo (relatief) dichtbij te kunnen aanschouwen!
Na te zijn afgedaald van de vulkaan zijn we doorgereden naar een hotspring waar het kokend hete water afkomstig van de vulkaan in verschillende baden wordt opgevangen. Heerlijk om hierin te ontspannen na zo'n klim in de vroege morgen. Door al het zwavel in het water stonken we daarna alleen wel allemaal naar rotte eieren - niet te harden die lucht.
Op de weg terug naar het hotel zijn we nog langs een boeddhistische tempel gereden, waar we natuurlijk maar weer al te graag op de foto wilden met een stel nieuwsgierige, giechelende schoolmeisjes.
Geschreven door TimNicole