Eergisterenochtend hebben we de ferry van Koh Phi Phi terug naar Krabi gepakt. Hoewel het plan was om 's middags pas terug te gaan, bleken we eenmaal bij de pier nog op tijd om de ochtenddienst te halen. Enige nadeel was dat we nog niet hadden ontbeten en de hele vaart stervens honger hebben moeten leiden. Maar nu waren we wel mooi op tijd terug in Krabi Town waar we samen de kerst zouden gaan vieren met Anne en Dieke. Vanwege de verwachte drukte rond de kerstdagen, hadden we er vooraf een vierpersoons kamer geboekt bij een hostel in het centrum. Eenmaal afgezet bij het hostel bleek er niemand in het nog in aanbouw zijnde hostel aanwezig, op een slapende man in de lobby na. Hoeveel geluid we ook maakten, de man was met geen mogelijkheid wakker te krijgen. Pas na ruim een half uur gewacht te hebben, schrok de beste man in eens wakker en riep hij iemand van boven in het bouwvallige pand die ons in kwam checken. Enigszins verbaasd vroeg de medewerker zich af of het inderdaad klopte dat Tim een kamer had geboekt voor zichzelf en drie dames. Met een brede glimlach kon Tim dit bevestigen en vanaf vandaag was Tim officieus op pad met zijn drie dames (we hebben uiteindelijk tot in Maleisië met z'n vieren gereisd).

Na onze kale kamer mooi te hebben aangekleed met een geïmproviseerde kerstboom, zijn we 's avonds op zoek gegaan naar een goede plek voor een kerstdiner - het was tenslotte kerstavond. Nadat bleek dat het nummer één restaurant in Krabi (volgens Tripadvisor) volledig was gereserveerd, zijn we na een lange zoektocht uiteindelijk terecht gekomen bij het restaurant er langs. Hier zag de menukaart er nog enigszins naar uit dat we er een fatsoenlijk kerstmaal konden krijgen. Maar de ontvangst was er direct al verre van hartelijk; een Thaise kenau kwam erg dwingend en onvriendelijk onze bestelling opnemen. Thailand wordt ook wel het 'land van de glimlach' genoemd, al vragen wij ons nog steeds af waarom precies. Tot nu toe vinden wij de Thaise bevolking over het algemeen het minst vriendelijkst en minst gastvrij van alle landen waar we tot dusver zijn geweest. Het lijkt er eerder op alsof de Thai het gehad hebben met alle toeristen in hun land. De serveerster had in ieder geval niets van de kerstgedachte meegekregen en verklaarden ons waarschijnlijk allemaal voor gek met onze kerstmutsen en kerst-oren op.

Geheel op zijn Aziatisch kregen we ons eten weer eens niet tegelijk uitgeserveerd. Zoals wel vaker had de één zijn bord al leeg voordat de ander zijn gerecht kreeg voorgeschoteld - op elkaar wachten uit beleefdheid hadden we inmiddels wel afgeleerd. Het viel nog mee dat we de voorgerechten vóór de hoofdgerechten kregen; we hebben het ook wel eens andersom gehad. Gezellig gezamenlijk dineren zat er dus niet in. Daarop besloten we om na gegeten te hebben om nog ergens wat te gaan drinken. Bij een rockbar om de hoek, waar wij onze avond Krabi voor we naar Koh Phi Phi gingen al eens gegeten hadden, was er toevallig een feestje vanwege het zoveel-jarig bestaan. De muziek stond hier echter zo hard en de band was zo slecht, dat we na ons eerste drankje alweer besloten om ergens anders heen te gaan. Er bleek echter bar weinig te beleven in Krabi Town en uiteindelijk belandden we uit armoei in de tuin van een ander hostel. Hier hing tenminste een gezellige atmosfeer en konden we elkaar nog verstaan. Na er nog enkele potjes gepoold te hebben, zijn we uiteindelijk op een nog schappelijke tijd in onze stapelbedden gekropen. Althans, geprobeerd te poolen; we bakten er alle vier zo weinig van dat de andere aanwezigen ons gewoon uit zaten te lachen. Laat ze maar lachen; wij hebben er zeker zoveel plezier aan beleefd.

In plaats van een uitgebreid kerstontbijt, hebben we gisterenochtend op straat een droog en oud chocoladecroissantje op als ontbijt. Een kerstdiner was al moeilijk te bevatten voor de mensen hier, laat staan een kerstontbijt. Eerlijk gezegd maakte het ons ook niet heel veel uit; een echt kerstgevoel hadden we toch niet echt en dus misten we het kerstontbijt ook niet. Na een half uurtje te hebben moeten wachten bij de pier, zijn we na het ontbijt met een bootje van Krabi Town naar Railay gebracht. Dit kustplaatsje omringd door prachtige stranden maakt nog deel uit van de provincie Krabi en is enkel over zee bereikbaar. De resorts die zijn gelegen aan deze stranden zijn onbetaalbaar (voor ons) en daarom is het boottochtje van acht euro dan ook een prima uitkomst. Met name Phra Nang Beach is bijzonder mooi vanwege de imposante kalksteenformaties in zee.

Het pad dat naar Phra Nang Beach leidt, wordt bezet door tientallen makaken die uit zijn op alle eetbare en glimmende bezittingen van de voorbijkomende strandgangers. Waar we enkele dagen terug op Koh Phi Phi nog veel geld hadden neergeteld om één aap te kunnen zien op Monkey Beach, waren het er nu zoveel dat je er bijna bang van werd. Na de apen zonder problemen te zijn gepasseerd, hebben we - met onze kerstmutsen en kerstoren op - heel de eerste kerstdag lekker liggen luieren en bakken in de zon aan Phra Nang Beach. Dat was weer eens wat anders dan strak in het pak met de familie gourmetten; je hoorde ons niet klagen.

Om vijf uur hebben we de laatste boot terug genomen naar Krabi Town. Na onszelf opgefrist en verkleed te hebben, zijn we gisterenavond wel bij het nummer één restaurant van Krabi gaan eten. En inderdaad, dit was in alles veel beter dan het etentje bij de buurman de avond ervoor. De bediening was er goed, het eten was er erg lekker en we konden er gezellig gezamenlijk tafelen; precies zoals het hoort op een kerstdag. Na ons buikje vol te hebben gegeten, besloten we dat ook het stappen van de avond ervoor dunnetjes over gedaan moest worden. Omdat er in Krabi Town zelf niets te beleven viel, hebben we een tuk-tuk gepakt naar Ao Nang Beach. Dit strand, op een half uur rijden van Krabi Town, heeft een heuse 'bar street' en zou de place-to-be moeten zijn. Echter hadden wij het er al naar twee drankjes weer gezien. De mensen waren er niet bepaald gezellig en de muziek was er bagger. Uiteindelijk zijn we net zo lang onderweg geweest als dat we daar daadwerkelijk zijn geweest; maar we lagen weer wel op een mooie schappelijke tijd in bed.

Ons initiële plan was om vandaag de Tiger Cave Temple nabij Krabi te bezoeken. Maar uiteindelijk had geen van ons vanmorgen echt zin om wéér een tempel te gaan bezoeken - we zijn inmiddels een beetje tempel-moe. Daarop waren we het er snel over eens dat we ook deze Tweede Kerstdag lekker bij Railay aan het strand gingen liggen. Hoe vaak zou het tenslotte nog voorkomen dat we met de kerst aan een zonnig wit strand zouden kunnen liggen? Vandaag duurde het echter wel ruim drie kwartier voordat de boot vanuit Krabi Town vertrok. Iedere booteigenaar probeert voldoende toeristen te charteren om zijn boot te vullen alvorens hij vertrekt, en we bleken net een verkeerde boot uitgekozen te hebben. Uiteindelijk hebben we weer heerlijk een hele dag liggen zonnebaden, met op zijn tijd een verfrissende duik. In de avond zijn we bij weer een ander restaurantje het kerstdiner gaan proberen; het was prima maar weer niet geweldig. Daarna zijn we op tijd ons bedje in gekropen.

Geschreven door TimNicole