De haan kraait we moeten eruit. Spullen pakken en we gaan ontbijten. Als eerste zijn we er, alles vers en warme broodjes. We nemen ook voldoende mee voor onderweg. Dat is geen probleem want de kantinejuf schijnt het heel goed te kunnen vinden met de portier. De geluiden die daar vandaan komen geven ons de vrijheid om een goed lunchpakket te maken. Daar is dik voor betaald hoor. Een cola en een kitkat uit de minibar op de kamer koste 5 euro. (Walgelijk).
En toen op pad, waar start de route? Teruglopen naar de ruïnes en jawel gevonden. Beste mensen het wandelen hier is nergens mee te vergelijken. Het eerste stuk hoofdzakelijk de rust van de vallei. Van lieverlee meer straatjes, dorpjes, kruising van autowegen en iets meer verhard. Het gaat constant omhoog of omlaag. Niets vlak tot aan de brug over de Rio Mondego in Coimbra. Coimbra is ons einddoel, net als Tomar een historische plaats. Ooit de hoofdstad van Portugal, rijk aan mooie en eeuwen oude bouwwerken. De stadsmuur is nog bijna helemaal intact. Een gigantische botanische tuin. Een kathedraal en mega veel kerkjes. Het is ook een studenten stad. De meer dan 100.000 inwoners willen allemaal vlakbij het centrum zitten dus allemaal hoogbouw hier. Gezellige winkeltjes, restaurantjes en de door elektrische bussen vervangen trolleys, die hier voorheen op en neer kachelden, geven het een bijzonder karakter. Zeg maar hypermodern tegenover oude meuk.
Wij komen niet in die gezellige winkeltjes vandaag, wij zijn afgeknakt. De laatste km nog een stijle trap gehad. ML is er nog boos over. Gelukkig zijn we wel erg vriendelijk ontvangen in hotel Botanico. Het zonnetje maakt je ook blij.
Op de foto's;
Uitzicht vanaf kamer 4sterren, rust in de vallei, in een dorpje door een medelandgenoot genomen, heerlijk rustig, dan is er eens een baantje vlak!, uitzicht op Coimbra, een stuk stadsmuur, stadsmuur, superstijle trap niet te geloven, uitzicht vanuit botanische tuin.
Oh ja morgen 4 mei; wil ik dit nog even onder de aandacht brengen;

'VIJF DAGEN - EN DE VRIJHEID
GING VERLOREN
VIJF JAREN - EN EERST TOEN
WERD ZIJ HERBOREN
ZO MOEIZAAM TRIOMFEERT
GERECHTIGHEID
AAN DIT BESEF ZIJ DEZE
GROND GEWIJD'.
Tekst op de zuil van begraafplaats de grebbeberg
Zij gaven zich voor dit land en onze vrijheid. Alle reden om er zuinig op te zijn.

Geschreven door Marie-louise-en-sjaak-op-reis