Het leuke van de rivier die hier loopt met de naam Le Adour is dat hij ontspringt op de Col de Tourmalet. Welbekend bij de fietsfanaten.
Het plaatsje zelf is door midden gesneden door die rivier. Leuk was het om bij Christelle en Franck te verblijven. Zullen we nog weleens aan terug denken.
In Aire sur l'Adour staat de kerk van de heilige Sainte Quitterie. Nooit van gehoord zeker! Het zit zo;
Quitterie was de katholieke dochter van koning Caius een Spaanse koning in een ver verleden. Op de vlucht voor haar minnaar viel zij in verkeerde handen. De visigoten zijn niet vies van de maagdelijke Quitterie maar zij moet haar geloof afzweren. Je raadt het al. Ze blijft bij het katholicisme en de oppervisigoot hakt haar hoofd af. Het wonderlijke gebeurt, op die plaats ontspringt een waterbron met genezende krachten.
Jawel drink uit de bron en je hebt geen hoofdpijn meer. Niet te veel want dan verlies je je hoofd.
De 22ste mei is de dag dat dit wordt gevierd, jammer het is vandaag de 19e.
Onze route gaat, net na de stad, door een natuurreservaat van Lac de Brousseau. Het meer is tot de rand gevuld, waarschijnlijk door de droogte, en de witte reigers hebben hier hun kolonie. Prachtig. De afknapper komt daarna kilometers door het niemandsland, er is werkelijk geen bal te beleven tussen de maïs velden. Op een omgevallen boom eten we onze appelflap. Al vlug gaan we verder en komen te vroeg aan bij een zak van een kamer beheerder. Hij verteld eerst wat er allemaal niet mag wat een chago. Ik ga het hem eerst vertellen. Is het hier een gevangenis of wat? Nou valt mee hoor, is de Franse mentaliteit. Le pin, le vin et le chagerin.
Op de foto's;
Koffie in een soepkom, lieve mensen uitzwaaien, de brug van Aire sur l'Adour, strenge pelgrim, dit is de bron tegen hoofdpijn, kunstwerk, let op het vaandel, bij het Lac de Brousseau, natuurreservaat, over het bruggetje.