Bonk bonk bonk, de werklui die naast ons verblijven bonken de trap af om 6.30 uur. Tijd voor ons om bij kennis te komen.
Geen regenjas nodig vandaag het is droog wel kouig. Zoals iedere dag vol positieviteit eerst naar de bakker om proviand in te slaan. Volgens het boekje komen we geen rustposten tegen. Er zijn voldoende slikpaden aanwezig voor de nodige amusement. En we doorkruisen kilometers wijngaard. De armagnac komt hiervandaan. Een dubbel gedestileerde drank 60 tot 72% alcohol die lijkt op cognac. Het verschil zit hem in de grond waarbij het kalkgehalte veel betekent voor de smaak. Wij, als kenners, proeven zeer waarschijnlijk helemaal geen verschil tussen die twee maar zeg het hier niet hé dan heb je zo bonje in de tent. Trouwens het alcoholpercentage brand zo erg dat we de eerste dagen geen woord meer kunnen zeggen.
Hèhè toch nog een rustpostje met warme courgettesoep gevonden. Daarna volgen we een oud treinspoor van de lijn Bretagne- d'Armagnac. Deze vlakke baan brengt ons in het midden van Eauze. Een bezoek aan de kathedraal maakt onze dag kompleet. Een kaarsje uit dankbaarheid is dus niet overbodig.
Op de foto's;
Vertrek uit Montreal, door de wijngaarden, nog meer wijngaarden, tuin met pelgrimsverschrikker, muur van rozen, wijnkasteel, onder de brug het oude treinspoor volgen, welkom in de kathedraal van Eauze, Maria altaar gauw een kaarsje aansteken. Vrijheidsbeeld 1e en 2e wereldoorlog.
Geschreven door Marie-louise-en-sjaak-op-reis