Het is goed vertoeven hier. Ontbijten en pleite.
We hebben geleerd van gisteren en zijn nu 1 uur eerder vertrokken. Met als gevolg dat we ons om kwart over twee melden bij het hostel. En er komt me toch een heel peloton ME ers overnachten hier, dus niet alleen pelgrims. We komen er genoeg tegen, pelgrims, allemaal haastig, is het een wedstrijd???
De wandeling gaat in het begin door druk bevolkt gebied. Weinig historische gebouwen en nee nog geen spoor van de tempeliers gevonden. Misschien dat de net binnengekomen ME ers ons bescherming geven. Zoals vroeger zo'n 800 jaar geleden de tempeliers, opgericht ter bescherming van pelgrims, deden.
De toer gaat wel langs de rivierbedding van de Taag. Het lijkt veel op de slikken en de schorren van het scheld. Op en neer gaande waterstand zorgt voor spectaculaire geulen met op het droge diverse soorten planten. En uitgestrekte oppervlaktes met riet, gras, zoutminnende ezelsoren en zeekralen. Bloeiende margrieten in overvloed.
We passeren Santa Iria, Alverca, Ribatejo en Alhandra. In alle plaatsen is volop industrie gevestigd en een opvallende cementfabriek in Alhandra met lange afvoerbanden links en rechts over de weg echt kilometers lang.
In Villa Franca de Xira staat een arena voor de stierengevechten. Zijn ze hier groot fan van. Het loopt niet altijd goed af voor de toreadores gezien de overmatige bezetting van het kerkhof recht tegenover de arena.
Op de foto's;
Wakker worden het is nog vroeg, Maria waakt over ons, bloeiende bomen, de slikken van de Taag, kerkje, cementen bol in Alhandra, uitzicht op natuurpark, standbeeld stierenvechten met man op de horens, arena met er tegenover het kerkhof.
Geschreven door Marie-louise-en-sjaak-op-reis