Kraaiende haan om een uur of 5. Kippen wakker worden en aan de leg. De gasten lusten een gebakken eitje. We zijn te gast bij een keukenwonder. Zowat alles wat op tafel komt is van eigen tuin en bio. We zijn iets afgedwaald van de route om op deze wonderlijke plek te komen. Maar het is gelukt. De vrouw des huizes heeft bijzondere kennis van planten en met ons vertrek vandaag loopt ze 2 km mee om er over te vertellen. Er is watertekort in zuid Frankrijk maar op de vraag waarom dan alles zo groen en fris staat komt geen duidelijk antwoord. Er zijn droge en natte jaren zegt zij. Dat was vroeger zo en dat is nu nog zo. Alleen heet het nu klimaat. France douze point.
Dreigende wolken doen ons vertrekken met jasje en sjaaltje aan. Het was vannacht koud 8 graden geweest. Echter na 10 minuten blijkt het loos alarm. Een stevige beklimming zorgt voor druppels op het voorhoofd. Het blijft droog.
In Montcuq bezoeken we de vvv en een koffieplek. Bijtijds vertrekken we voor de laatste 14,5km naar Lauzerte. Dit zat goed tegen. In het parcour een zeer steile wand, nattig en glibberig. Moedig trotseren we de uitdaging met als beloning een slok water. Nog niet wetende dat een nog steilere afdaling stond te wachten. Met behulp van palen, struikgewas en touwen zijn we overeind gebleven tjonge effe bijkomen.
Het aanzien van Lauzerte doet alles vergeten. Nu zitten we een paar km verder in een pas gerestaureerde gite van Joël. Er was niets anders in de koeling dan leffe blond. Jammer geen cola. Ben nu wel een beetje draaierig. Komt door de zon denk ik.
Op de foto's;
Wilde orchidee, druiprots, koffietijd, ieder kerkje krijgt een bezoek we zijn pelgrims hé, voorstelling van de heilige Philomena, Mariabeeldje, witte lis, het blijft mooi, in de verte Lauzerte, blonde leffes.

Geschreven door Marie-louise-en-sjaak-op-reis