Tijd voor koffie. Om 6 uur zijn we open maar niet heus. Eerste prijs voor chagerijnigheid krijgen ze in Barbadelo. Gelukkig zijn wij goedgemutst en gemasseerd en vol passie voor deze tocht.
Het gaat wederom door het mooie Galicische landschap waar zelfs de gestapelde muren groen zijn. Het gaat op en neer en vooral op in het begin van de tocht. ML is in goed humeur en neuriet constant. Bij heuvel af is het sasasa. We passeren een klooster het zoveelste dat is immers waar deze streek om bekend staat.
We hebben weinig asfalt weg het meest zijn onverharde paden al dan niet bezaaid met verse koeienvlaai. Hier en daar een boerderij tussen verlaten dorpjes en veel koetjes in de weilanden.
We komen pelgrims tegen met vier poten, netjes zeggen we bonnes dia maar krijgen een boehoe terug. Stront aan mijn schoen dat kan er ook nog wel bij.
Na twee en half uur lopen komen we bij de 100 km paal. De meest gefotografeerde paal van Spanje. Iedereen op de foto met die paal, je vraagt je soms af wie er dan voor paal staat.
Kort daarop een pauze moment. We geraken aan de praat met een Engels echtpaar. Alzo vraagt zij waarom wij de camino lopen. Normaal vraag je dat niet maar ze wilde het graag weten dus we leggen het uit. Spontaan begint die mevrouw te huilen, jaja dat gebeurt gewoon op de camino. Iedereen die hier loopt doet dat met een reden.
Vooruit met de geit het is hier prachtig we genieten ervan. Hee een keuzeprobleem links of rechtsaf. We kiezen voor de historische weg niet wetende dat dit wel eens een uitdaging kan zijn. En ja hoor een erg steile afdaling de favoriete bezigheid van ML. Na veel gepruttel van ML komt iedereen veilig beneden op straat. Zo dit vergeten we voorlopig niet. Een stukje afdaling staat op film, indien interesse horen we het graag.
Na dit avontuur over een lange hoge brug naar het stadje Portomarin. We mogen de trap naar het centrum op met 44 treden. Niet zo veel als gisteren dat waren er 63.
Het restaurant is prima de luxe. Kamers ook. Na het eten slapie doen het is toch al half zes dan.
Morgen naar Palas de Rei een route van 25 plus km. Dat wordt vroeg vertrekken.
Op de foto's;
Nog 5, klooster iedereen slaapt daar nog, zon komt op, moeder koe en dochter, opgepast overstekende beek, viervoetige pelgrims, yes nog 100, yes nog 100,
Steile afdaling, brug naar Portomarin.

Geschreven door Marie-louise-en-sjaak-op-reis