Vroeger was dit een stal, de slaapkamer waarin we nu wakker worden. We missen de koeien. Die liepen hier trouwens wel door de straten gisteravond tijdens het diner. Te hopen dat er niet die ene bijliep met diarree.
Vandaag een leuke wandeling, eerst dalen van 1299 naar 671 meter. Donker en koud is het buiten als we onze slaapstal verlaten. We hebben lampjes nodig om niet de poten te breken. We zien in het dal een dichte wolkendeken liggen. Een mooi zicht geeft dat. Tijd genoeg om op tijd een bakkie te doen en wat te eten.
We gaan de mist in! Zakken, zakken, zakken naar het volgende dorpje in de mist. Goed opletten dat we niet in de koeienstront trappen, het ligt bezaaid met flatsen.
De mist trekt op en we zien een fraai dorpje, smalle straatjes, dikke bomen, bouwvallige huisjes, kleine kerkjes, nog meer drek op de weg en zie... een klein cafeetje. Dit schijnt typisch Galicië te zijn.
Onze volgende bestemming is Triacastela een grotere plaats waar we moeten kiezen, de originele route of de variant. Het wordt "de echte" naar Samos.
Eerst naast de weg af en dan via stikverlaten dorpjes over een lang natuurpad door de botanische tuin van die streek met heel veel knoestige oude eikenbomen. Bizar mooie omgeving in het dal van Rego de las Louseras.
In Renche nemen we nog een versnapering en pakken het laatste stuk van de tour. Alweer door die typische holvormige op- en neergaande paden.
In Samos staat het oudste klooster van de westerse wereld het monesteria van Samos een indrukwekkend gebouw. Na overleg met elkaar zijn we het eens. Niemand gaat het klooster in.
Lekker in het hotel op tijd naar bedje.
Morgen naar Barnadelo O Mosteiro, nee heeft niets met mosterd te maken maar met ? (Vraag van de dag).
Op de foto's;
Nog 7, koeien door de straat, mist in het dal, opkomende zon, kerkjes worden kleiner en bouwvalliger, boerenerven met uitzicht op de wolkendeken, schitterend gezicht, hoezo oude boom, huisje met balkon staat op omvallen, monesteria van Samos.

Geschreven door Marie-louise-en-sjaak-op-reis