Je hebt ze in Figeac ook, de zwervers die net om de hoek met hun petje voor, op de grond zitten, bedelen om een paar centimen. Wat wil jij later worden? Zwerver? De Fransen hebben daar iets op gevonden, clochard! Clochard, spreek het eens uit. Ik wil clochááárd worden dat klinkt toch hardstikke tof.
De etappe van vandaag (30km) begint zoals gewoonlijk weer met een stevige klim van 200 naar 360 hoogtemeters. Goed voor ons zelfvertrouwen omdat we steeds mensen passeren, ze keken ons in de kont.
Al snel waren we op 7 km bij onze eerste stop. De bediening was langzaam en dat koste tijd maar gezellig op een pleintje kunnen rusten.
Het landschap glooide meer maar dan is het nog geen makkie. Denk maar aan een keer of 40 op en neer de vossenweg aan de Brabantse wal. Er waren lange bospaden met zwevende rupsen. Sommige van ons kennen dat verschijnsel. De rups van de kleine wintervlinder laat zich aan een draadje naar de grond zakken. Knap lastig want je komt vol te zitten met die ellendelingen. En als het nou een mooie vlinder zou worden?
Maar goed we lopen een hele dag door nationaal natuurpark "des Causses du Quercy" schitterend natuurlijk. Weet je dat hier de spreuken: Straatarm en Steenrijk vandaan komen. Geen straat te zien. De paden vol met stenen.
Nu zitten we in Cajarc, een stad met 1200 inwoners. Nog minder als in Heerle (1800). Rivier de "Lot" loopt er door heen. Je ziet het op de tv met de tour de france. Niet te geloven, we zien het écht.
Op de foto's;
De brug over in Figeac, terugblik, en weer door, sfeerfoto, mooi altaar geeft rust, rozen, typische hut voor de schaapherders, ook hier hunebedden, de grotten van Cajarc, uitzicht vanuit onze slaapkamer.
Geschreven door Marie-louise-en-sjaak-op-reis