De eerste ochtendplas herinnerde ons aan de heerlijke asperge maaltijd van gisterenavond. Om 6.30 uur de wekker ingesteld maar we waren al voor deze tijd in de weer wetende dat we vandaag een lange etappe voor de broek krijgen. En lang betekend 33km exact. Het voordeel ; het was een vlakke etappe. Alras waren de conturen van de graansilo's van Anglure te zien. Na enige tijd het brugje bij Bajeux en een korte stop in Clestles met een eigenaardige kerktoren. Vol goede moed langs het kanaal haute du seine. Dit was een natuurwonder bij uitstek. Zowel het leven in als op en rond het water was verbazingwekkend. De natuurgeluiden zijn niet te beschrijven. Kwakende kikkers roepen constant a-droit in de hoop dat je luistert en in het water kukelt. Zoemen van de libellen en waterjuffers in alle kleuren, springendë karpers, en een irritante steekvlieg die maar niet érgens anders wil gaan klieren. Op zo'n moment besef je dat de uitvinder van al dit moois almachtig moet zijn. En wat schept de mens? Ik kijk de andere kant op en knap helemaal af op een windmolenpark een, zonder wind, totaal nutteloze kale bedoeling die horizonvervuilend om te huilen is. Gelukkig zie ik zoveel moois rond mij heen door geeneen mens na te maken.
Dit is pelgrimeren met hoofdletters.
Morgen naar Troyes, misschien kan dat mij op andere gedachten brengen.
Geschreven door Marie-louise-en-sjaak-op-reis