Net uit bed en daar gaat ie weer naar het klooster van de monniken in Zenaruzza. De oude romeinse weg daar naar toe begint voor de kerk Santo Tomos gesticht door de voorvaderen van Simon Bolivar. Waar heb ik die naam eerder gehoord? Het was een vrijheidsstrijder die rond 1830 1850 voor onafhankelijkheid van Zuid Amerkaanse landen heeft gestreden. De plaatselijke bevolking is geweldig trots op deze held. De plaats is dan ook naar hem vernoemd: Bolibar (Bolivar spaans).
Enfin in de kloosterkerk is een mis aan de gang en wij sluiten daar bij aan. Stampvol die kerk; drie priesters en wij tweeën. We mochten ook de hostie ontvangen. Voor brave katholieken als wij zijn, is dat nooit weg. In het klooster leven nog steeds enkele monniken en het complex ziet er goed bijgehouden uit. Dat kunnen we helaas niet zeggen van de paden waar wij overheen gaan. Het verschil met andere dagen is dat het nu zelfs gevaarlijk smal en glad langs dieptes gaat. Maar ook dit hebben we overwonnen en hebben onderweg zelfs koffie en een ijsje kunnen scoren. Temperatuur vandaag ruim 25°C dus vocht voldoende verloren. We gaan weer aan het eten tis alweer laat zat.
Op de foto's;
Santo Tomos, Bolivar terugblik, gebeeldhouwde voorstelling, altaar rijkelijk versierd met blauw en goud 16e eeuw, kloosterhal, goed bijgehouden tuinpad, menhirs in Gerrikaitz, aktie foto ML, kerkje in Arralzu, we zijn er bijna.
Note;
De gebeeldhouwde voorstelling stelt voor dat een adelaar ooit een doodshoofd heeft opgepakt tijdens de viering van Maria Hemelvaart. Op de plek waar de vogel die schedel liet vallen moest voortaan de maagd Maria worden geëerd. De gelovigen waren hiervan overtuigd en daarom is op die plek eerst een kapel gebouwd en later kerk en klooster complex.

Geschreven door Marie-louise-en-sjaak-op-reis