Na een lekker ontbijtje met Annie onze hostes hebben we ze uitgezwaaid. Het eerste stuk kende we al want dat hadden we gisteren te ver gelopen, jaja dat kan ook gebeuren. Vandaag zondag de dag van bezinning. Komt goed uit want het is heerlijk wandelweer. We lopen door een mooi stuk Frankrijk. Stukjes bos met geel tot donkergroen mos op de stammen. Uit een poel klinkt het kikkerkoor bezig met het Eurovisie Songfestival. Langs de weg staan kruidnagels volop bloeiend een heerlijke geur te verspreiden, mama mia. Grote getalen mussen in struiken tjilpend wie de vetste luizen op mag pikken. In de weilanden de krekels die luid tjirpen om de vrouw van hun leven te vinden. Even stil staan om te genieten van de zingende wielewaal. De koekoek die in de verte precies de tijd aangeeft. De mezen, merels, vinken en andersoortige zangvogels die orkestreren of het een lieve lust is. Enfin u kent de achtergrond muziek tijdens een ontspannen massage wel, dat bedoel ik dus. Een relaxwandeling. Echter na de pauze krijgen we een ander parcours; op korte tijd 300 hoogtemeters. Het stijgt zo erg dat ik moest denken aan het stijgingspercentage van onze staatsschuld en de armoede in NL. Niet aan denken Sjakie geniet van de keien onder je voeten. Zoals altijd komt na klimmen het zakken. Mijn gedachte gaan uit naar de dalende huizenprijzen en zorg voor ouderen en jeugd in NL. Niet aan denken Sjakie geniet van de blubber onder je voeten. Ondertussen zijn we in het oord aangekomen. Het barst hier van de toeristen, gaan wij straks lekker toeristje spelen.
Op de foto's;
Bloeiende struiken, blauwe druif, paarse bloemetjes plukken, dode boom vol met leven , kabbelend watertje, rust in de vallei, lege kerk op zondag?, zicht op pauzedorp Espeyrac, zicht op Senergues, AVE MARIA.

Geschreven door Marie-louise-en-sjaak-op-reis