Toch nog lekker geslapen in een drukke hostelaria. Maar zoals afgesproken ging de wekker op tijd af. Na een snelle hap op de kamer gaan we. Het is nog donker als we aansluiten bij een groepje Italiaanse pelgrims. De straten zijn verlaten op enkele discogangers na. Heerlijk wat een morgen.
Na enkele kilometers koffietijd met cake. Lekker hoor. Een regenbuitje dreigt de sfeer te bederven haha dat lukt niet. Op het asfalt krijgen ze ons niet klein. We roepen tien tien tien. Barst nou, zelfs de kerk is het met ons eens en zet de nummers zelfs op de gevel, wel in Romeinse cijfers.
Voortvarend dat we zijn komen we in Cacabelos dat is dan de eerste helft, dus rust. Met frisdrank en grootmoeders cake. Zo droog dat we dachten dat grootmoeder er zelf in verwerkt was.
Al zingend trekken we door het dorp op de wijze van Valancia tatatatatataraa. Hee de kerk is open even gluren. Prachtige Maria verering, sfeervol altaar en andere beelden. Stempeltje voor in onze pelgrimspas...binnen.
Na Cacabelos is het klimmen geblazen. Geen probleem het gaat lekker de uitzichten zijn fantastisch groen, groen, groen.
Om twaalf uur zijn we op het plek van bestemming, een leuk appartement staat op ons te wachten. Met volle tassen chips, notjes, koeken, wijn en frisdrank komen wij de zondag wel door.
Morgen naar Las Herrerias. 192 min 171 is 21 km. Gelukkig voldoende rustpunten.
Op de foto's;
Nog 10 etappes, het is nog donker, en verlaten straten, een opkomende regenbui, zelfs de kerk is het er mee eens, parochie met bijbehorende pastoor, overdenking (Vraag van de dag, vertaal het eens), onder de 200, uitzicht groen groen groen, uitzicht vanaf appartement de Colegiata de Santa Maria. Maria verering, sfeervol altaar.
Geschreven door Marie-louise-en-sjaak-op-reis