Make Sense

BIj vertrek uit l'Hermitage ontmoeten we de Make Sense organisatie uit Paris aan wie we ons verblijf in de Hermitage overdragen. Henry vertelt over de Kruit-tocht die op vele punten overeenkomsten heeft met hun missie: 'What if… we lived in a sustainable and inclusive world? A world in which we could slow global warming, distribute wealth more equitably, replace individualism, competition, and consumerism with solidarity, collective action, and the preservation of the common good? A world in which imagination, collaboration, and joy would allow us to collectively find the resources we need to face crises and write a new future?'

Voor vertrek gaan we nog even naar de tuin van de Hermitage waar kinderen elke woensdag voor 2 euro per kind een uur les krijgen in de groentetuin.

Julie, een nieuwetijdse bio-socio-tuinder
Uit een interview met Julie tekent Jeske van Collectief GoedVerhaal op: "Julie vertelt hoe ze elk jaar, net voor de zomer aanvangt, nog meer en dieper geraakt wordt door de ontluikende natuur. Er is ook elk jaar meer te zien, ruiken, horen en voelen. Het eens zo dorre land geeft nu thuis aan een biodivers landschap. Ook de wormen en vogels hebben hun weg terug gevonden.
De bloeiende natuur is niet het enige wat Julie raakt. De mensen die op het land werken, zijn mensen die door verscheidene problemen, zoals een verslaving of een depressie, een tijd niet hebben gewerkt. Dat doet wat met je eigenwaarde en zelfvertrouwen. Met het gevoel dat je er toe doet, dat je meedoet. En dat heeft weer effect op je vertrouwen in anderen.
Zo was er een man die andere mensen absoluut niet mocht. Zo sterk, dat hij met niemand wilde praten. Na 16 maanden werken op het land was deze man veranderd in de grappigste man en de beste verkoper van de hele groep! Hij heeft toen een boer ontmoet, waar hij nu mee samenwerkt."
Lees alle verslagen van Imre en Jeske op https://www.veerhuis.nl/wat-als-de-natuur-en-mens-samen-tot-bloei-komen/

De burgemeester is eigenaar van 700 hectare en Julie heeft daarvan 5 hectare voor 99 jaar in pacht voor € 0,- . De boer is mede daardoor ook aan het veranderen, stapje voor stapje. Hij laat nu ook meer organisch materiaal liggen. Twee mensen bewerken de 700 hectare; dan zie je hoe extensief het is en dat maar zo weinig mensen daar hun inkomen uit kunnen halen.
Ze zien ook dat de jacht minder wordt, omdat fazanten over de jaren heen zijn verdwenen. De boer ontdekte dat ze weer terugkomen op het landje van Julie. Dit zet hem wel aan het denken en overlegt nu met Julie om ervaringen uit te wisselen.

Geschreven door Henry.kruier