Innovatieve grootgrondbezitter met hart voor de zaak

Joran, Jeanne-Marie en ik bezoeken ‘Serres du Point du Jour’ in Baboeuf en hebben gesproken met de eigenaar, de heer Josselin Maréchal. Hij en zijn vrouw hebben 300 ha, waarvan 2 ha serres met (perk)planten en groenten, waaronder 30 soorten tomaten (!), komkommers, courgettes en sperziebonen. Hij praat over ‘agriculture raisonnée’ (‘durable’, duurzaam), gebruikt ‘zéro produit’ (nul pesticiden) en gebruikt een zelfgemaakt bacteriemengsel (basis: yoghurt, suiker, zout, gist, water) dat in een oude melktank zit en dat hij aan al zijn planten en groenten geeft. Er kan 3.000 liter in de tank, waarmee hij twee weken doet. Het doel is om met dit mengsel de biodiversiteit in de bodem te verbeteren en daarmee het natuurlijke evenwicht te herstellen t.b.v. planten en opbrengsten en minder regulier spuiten.
In het verleden kwam een adviseur van een coöperatie bij hem langs die hem een bacteriemengsel aanraadde met de bedoeling dat hij dit kocht. Op een gegeven moment ging hij het zelf maken en later ook aan andere boeren verkopen zonder winstbejag.
Hij heeft ook akkerbouw met maïs, aardappelen en granen, die hij ook met dat mengsel besproeit. Het mengsel bevat mineralen en voedingsstoffen voor de grond. Zijn akkerbouw is conventioneel, d.w.z. hij gebruikt pesticiden, maar alleen indien nodig door de weersomstandigheden.
Hij heeft ook een boomgaard met appels (2 ha). Hij gebruikt mest (‘fumier’) van koeien van zijn buurman voor de groenten.
Hij koopt een aantal planten piepklein in bij een Nederlands bedrijf, Florensis. Zaden koopt hij bij Voltz Maraîchage (= een Frans familiebedrijf gespecialiseerd in bloemen- en groentezaden, gangbaar en bio.
Hij heeft 4 vaste medewerkers in dienst en 15-20 Franse seizoensarbeiders. Hij heeft 3 dochters (19, 16 en 13 jaar) die alle drie geen interesse in de boerderij hebben: te moeilijk. Hij stopt ‘dans 20 ans’ en weet nog niet wat hij met zijn bezit zal gaan doen. Ik heb hem geattendeerd op ‘Terre de Liens’ als mogelijkheid om (een deel van) zijn grond aan hen te verkopen/schenken t.z.t.

Hij vertelt van een vriend tien kilometer verderop, die een bio-boerderij van 180 ha had en wormpjes in zijn 40 ha aardappelen kreeg. Hierdoor werden ze onverkoopbaar en heeft hij ze allemaal moeten vernietigen, waardoor hij veel geld verloren heeft. Daarna is hij overgestapt op de gangbare akkerbouw.
De mening Josselin: als iedereen wereldwijd op bio-landbouw zou overstappen, zou er hongersnood (‘famine’) komen. Ik geef hem onder andere aan dat we veel kunnen leren van inheemse volkeren, die 3 á 4 miljard hectare beheren. Als we het slim en anders aanpakken is er meer dan genoeg om iedereen te voeden.
Ik geef hem aan dat je bio-landbouw beter op kleinschalige wijze kunt doen. Grootschaligheid als die boer van 180 ha past niet bij een verbondenheid met de natuur en de Aarde.

Hij maakt zich ook zorgen over de politiek/overheid. Daar ligt volgens hem een sleutel in combinatie met fabrikanten die bio op grote schaal moeten gaan oppakken.
Ik heb hem ook over het doel van mijn Krui-tocht verteld en dat wij niet alleen bio-adressen (boeren, tuinders en cohousing) bezoeken maar ook hogerop gaan: EU (dit jaar en twee jaar geleden bij de Eurocommissaris van de ‘Green Deal’) en UNESCO. Ik ben van plan om nog eens terug te komen, want het was een interessant gesprek over het bovenstaande, de politieke (on)wil en de moeilijke situatie op de wereldmarkt.

Geschreven door Henry.kruier