7 km regen 18°C

Lekker geslapen. Ontbijt in het hotel. Wij kunnen er weer tegen.
Het regent stevig. We doen beiden onze cape om.
Eerst op zoek naar de thermische baden. Daar staat Ourense om bekend. Het water is rond de 40°C en bevat veel mineralen. Heel gezond voor je huid.
We lopen een 'leuke' route. Maps.me stuurt ons over de autoweg.... Er is gelukkig wel een strook voor wandelaars en fietsers, maar we hadden liever op het voetpad iets beneden ons willen lopen. Daar kunnen we niet komen, want er zit een hoog hek naast de autoweg. We vragen een paar Spanjaarden hoe we op hun pad kunnen komen. 'Ja, verderop. Nog zo'n 20 minuten lopen'.
Ondertussen komt het met bakken uit de hemel.
Als we bij een bushalte komen, vragen we aan een man naar de bronnen. We moeten een stuk teruglopen langs de rivier. Als we daar komen, blijkt het een pomp te zijn: Fonte do Tinteiro.
Dan maar op zoek naar As Burgas. Dat schijnt een soort zwembad te zijn met bronwater. Op weg daar naartoe komen we langs de gratis baden. Niet zo aantrekkelijk met deze regen. We besluiten dat evt. later op de dag te doen.
We lopen over de Romaanse brug. Wat een geweldig bouwwerk! Verderop in de lange straat moet As Burgas zijn. Komen we daar: gesloten! Google zei dat het open was. Maar ja, dit is Spanje....
We hebben wel een koffie verdiend. Dan komen we in het Mayo- feest terecht; het feest van de lente. Er zijn allemaal voorstellingen gemaakt met bloemen, die nu bloeien. Heel leuk! Voor de kinderen zijn er allerlei activiteiten. Veel vrouwen en kinderen hebben een diadeem van bloemen in hun haar.
Ik vraag naar een bar. We worden verwezen naar een oergezellige bar. Voor het eerst krijgen we een goede, sterke bak koffie met chourros. We nemen nog een tweede kop koffie. Langzamerhand worden we warmer en droger. Ik denk dat we er wel een uur hebben gezeten.
We gaan op zoek naar de herberg. Dan kan ik daar wellicht slapen als ik terug uit Cea kom. En wie komt daar net binnen? Leon, van het Genootschap uit Amsterdam. We zijn hem al eerder op deze Camino tegengekomen. Maar hij heeft geen 120 km met de blablacar gereden!
Het begint etenstijd te worden en we lopen de buitenwijk in. Er is bijna niets open, maar dan zie ik een Chinees restaurant. We hebben allebei wel trek in een loempia. Het is bomvol, maar we bemachtigen toch nog een tafeltje voor 2. Het personeel werkt als een gek en schreeuwt allerlei bestellingen door. Het is een heksenketel, maar we hebben super lekker gegeten. Loempia en kip met kerrie en groenten. Als we buiten komen realiseren we ons allebei dat het zo heerlijk rustig is. En ....de zon schijnt!
Op naar de thermische baden! Er zijn nu ook wat mensen, die in het water liggen. We kleden ons uit en stappen erin. Wat een weldaad! Het water is zo lekker warm. De mensen , die er zijn, zijn erg geïnteresseerd in waar we vandaan komen. En we kletsen met handen en voeten met ze. Het is heel gezellig. Het begint ook weer te regenen. Maar dat deert niet, als het water zo lekker warm is.
Na een uurtje hebben we het wel gezien en onder een te klein afdakje kleden we ons aan. Gelukkig is het niet zo koud en zijn we lekker doorgewarmd. Herboren lopen we terug naar het hotel. Daar doen we de was en eten het laatste stuk kaas op. Morgen 22 km naar Cea. Dus bijtijds naar bed en 7 uur op. Truste!

Geschreven door Rinawandelt