10 km/23°/halfbewolkt

Heerlijk geslapen. Zo comfortabel en lekker warm. Beneden kan ik vast wel een ontbijt krijgen. Er zijn heel veel schoolklassen. Een lange rij dus. Ik neem koffie, jus en een croissant. In de ruimte is een enorme herrie. Ik ga lekker op de trap in het zonnetje genieten van mijn ontbijt.
Het seminar ligt aan een prachtig park. Er zijn enorme trappen en wandelpaden. Ik wandel er op mijn gemak doorheen. Toch ben ik al snel weer in het oude centrum. Alle wegen leiden naar de kathedraal. Ik kom op het grote plein voor de kathedraal, waar het al best druk is. Het doet me niets dat ik hier nu sta. Niet te vergelijken met 5 jaar geleden!
Ik loop weer naar beneden. Ik kom uit op een straat, die wel erg lijkt op de straat waar ik 5 jaar geleden met Frieda in het hotel heb gezeten. Ik kijk door het ruitje van de deur en herken de grote ster in de hal. Aan de overkant is ook nog steeds ons koffietentje. Ik neem daar een koffie met Santiagotaart. Het smaakt nog net zo lekker als toen.
Aangrenzend is weer een park. Ik ga op een bankje zitten bij een jongen, die zachtjes op zijn ukelele speelt. Hij heeft net een nieuwe snaar gekocht en is hem soepel aan het maken. Hij heet Ben en komt uit Montana. Hij reist in 90 dagen Europa door. Dan begint hij er ook bij te zingen. Het klinkt goed. Ik zit mijn blog bij te werken en geniet ondertussen van zijn muziek.
Ik krijg honger en ga wat eten. Wat is dat toch waardeloos in zo'n toeristenstad. Je zit een poos te wachten en als je dan eindelijk geholpen wordt kan er geen vriendelijk woord vanaf. De tortilla chorizo bestaat uit 2 eieren met flinterdunne plakjes chorizo. Het bakje brood wat ik erbij krijg moet ik ook nog €1 voor betalen. Maar ach, ik heb lekker in het zonnetje gezeten.
Ik loop weer het park in en ga omhoog. Het lijkt alsof ik hier eerder gelopen heb. Ik kom bij de boom met uitzicht op de kathedraal. Ik neem een andere weg terug dan 5 jaar geleden en zit al snel weer in de oude binnenstad. Ik moet mijn telefoon opladen voor het busticket. Een goed excuus voor een kop koffie en een wijntje.
Dan moet ik toch echt naar het busstation. Onderweg koop ik nog een ham-kaasbroodje en fruit voor als ik trek krijg in de bus.
Het is een leuke rit. Onderweg zie ik veel afslagen naar plaatsen, waar ik gelopen heb. De kathedraal van Tui zie ik boven de stad uit toornen , rijdt over de Rio Miñho en zie het fort van Valenca liggen. Alles komt weer boven. Wat heb ik deze 3 weken veel gezien en meegemaakt! Ook bij deze rit is er geen weg recht. Ik zit achter de chauffeur en hij moet constant aan zijn stuur draaien. Wat een zware rit voor hem. Ik snap niet dat er passagiers zijn, die kunnen slapen.
De rit duurt een uur langer dan ik dacht. Ik had geen rekening gehouden met het uur tijdsverschil. Dat betekent ook een uur langer op het vliegveld rondhangen....
Het is inmiddels 12 uur plaatselijke tijd. Ik heb nog geen slaap. Ik denk dat ik het boekje dat ik van Karla heb gekregen maar verder uitlees.

Geschreven door Rinawandelt