8 uur halen we Frieda op. Frank brengt ons naar Schiphol. Ondanks de spits zijn we er met een half uurtje. Het tijdslot voor de security hebben we niet eens nodig. Het is zó rustig! Binnen 5 minuten zijn we door de security en bij de paspoortcontrole kunnen we ook doorlopen.
We halen een lekkere kop koffie en lopen naar de gate. Ruimschoots op tijd.
De vlucht is zo voorbij. Frieda leest in haar tijdschriften en ik kijk de film 'Oppenheimer'. Heerlijk dat dat nu allemaal tijdens de vlucht kan.
De weg naar de metro hebben we snel gevonden. Een medewerker geeft ons een plattegrond en geeft hierop aan met welke metrolijnen we bij het hotel komen. Het loopt allemaal gesmeerd!
We moeten 3x overstappen. De tweede metro is erg druk. We lopen wat naar de voorkant, waar het minder druk is. Een jongen blokkeert een beetje de ingang. Vervelend! Als we de metro uitstappen, ontdek ik dat de rits van mijn buiktasje een beetje open staat. Shit! Portemonnee weg! En mijn hoed hing nog wel over het tasje!
Pas meteen geblokkeerd en zo dadelijk aangifte doen bij de politie.
Eerst maar op zoek naar het hotel. Mobiel leeg! Jeetje, dit is niet leuk meer. Adres van het hotel zit in de mobiel..... En de oplader mist een kabeltje.... Gelukkig heeft Frieda het adres. Maar we moeten bellen om in het hotel te komen....
Ah, een telefoonwinkel! Eerst maar eens kabeltje kopen. Nee, zo'n kabeltje heeft hij niet..... Dan zie ik een andere aansluiting. Ik draai het kabeltje om en....het past! Nu kan ik mijn telefoon opladen en bellen.
De dame aan de andere kant spreekt alleen Spaans en snapt me niet. Gelukkig is er een man, die het hotel binnengaat. Hij krijgt onze telefoon en spreekt met haar. Er zal binnen een half uur iemand komen om ons naar de kamer te brengen. Naast het hotel is een terras. Tijd voor een wijntje! Wat dronken we vorig jaar toch altijd?! Samen met de ober komen we erachter: vino de verano. Hij brengt ons 2 mega-glazen en tapas. Heerlijk! Eindelijk rustig genieten.
Voor de deur staat een man met zijn telefoon. Moet hij ons de kamer wijzen? Ja, hoor!
Een kamer van 10m2 met een twijfelaar. Dat wordt gezellig slapen vannacht!
We brengen onze spullen naar de kamer en gaan op zoek naar het politiebureau om aangifte te doen. Nee, hier kan dat niet, maar wel bij een ander bureau. Daar staan al wat mensen te wachten. Na een half uur zijn we aan de beurt en moeten door de scanner. Onze tassen worden gecontroleerd. Wat is er gebeurd? Wacht u maar daar. Ook hier zitten mensen te wachten. Uiteindelijk komt een agent ons ophalen. We doen ons verhaal en hij typt (snel) met 2 vingers het proces verbaal. Hij wil weten op welke metrolijn het is gebeurd, in welke wagon we zaten en hoe laat. Er hangen namelijk camera's in de metro! Proces verbaal ondertekenen en klaar.
Inmiddels is het 9 uur. We lusten wel wat! We hebben een Dia gezien en halen daar een salade, brood, yoghurt en drinken. Op ons balkonnetje genieten we van onze maaltijd en de drukte op straat.
Dadelijk lekker slapen. Wàt een dag!

Geschreven door Rinawandelt