Vanmorgen om 5 uur liep de wekker van mijn Duitse bovenbuurman af. Ik weet wel waarom: de komende 33 km is er geen herberg en hij wil natuurlijk als eerste een plek in de herberg..... Vermoeiend al die pelgrims met haast!
Het is zo onrustig in de herberg, dat ik om 6 uur ook maar opsta. Al snel schuiven Ulrike en Frieda ook aan bij het ontbijt. Hierdoor zijn we al om 8 uur op pad. Wel prettig, want het wordt een lange wandeldag.
Eerst lopen we lange tijd tussen snelwegen door, maar langzamerhand wordt het groener en zijn de snelwegen verder weg. In ieder geval buiten gehoorsafstand. Na 13 km bereiken we de kust. Een prachtig zandstrand ligt voor ons. Het zonnetje schijnt, maar het is maar 13 graden....
We drinken een kop koffie aan het strand en lopen langs de kust verder. D.w.z. op de rotsen. We hebben een prachtig uitzicht op de kustlijn en zee. Wat heerlijk om hier te lopen!
Na nog eens 12 km moeten we langs de b-weg lopen. Dat scheelt ons 13 km omlopen! Af en toe wel een beetje eng, maar het is geen drukke weg en er wordt redelijk rustig gereden. Misschien weten de chauffeurs dat veel pelgrims deze route nemen. De uitzichten blijven magnifiek!
Het laatste stuk naar Castro-Urdiales is een prachtige, maar lastige afdaling langs de rots. De stad ziet er schitterend uit van bovenaf met strand, haven en kerkruïne.
We moeten de hele stad doorlopen naar de herberg , die aan de andere kant van de stad ligt. Maar het is de moeite waard. Wat een mooi strand en prachtige huizen!
Als we eindelijk bij de herberg aankomen (het is inmiddels half 6), blijkt deze weer eens vol!
33 km gelopen en geen slaapplaats! De hospitalier biedt aan voor ons een pension te bellen. We kunnen er terecht in een 2-persoonskamer met extra matras! Het is alleen wel in het centrum ( weer 2 km lopen). De hospitalier vindt het blijkbaar ook wat veel van het goede en biedt aan ons met zijn auto te brengen. Daar zeggen we natuurlijk geen nee tegen!
We bedanken hem hartelijk. We zijn superblij met zijn oplossing.
In het stadje vinden we een prima tentje om een 'menu del dia' te eten. We zitten per slot van rekening in het centrum. Na het eten wandelen we nog even naar de haven en de kerk ruïne. De kerk blijkt een orgel gehad te hebben, wat in Delft is gebouwd!
Het is leuk om te zien dat de Spanjaarden vanaf een uur of 7 hun huizen uit komen en een ommetje maken. Het is heel druk op straat. Een meisje heeft communie gedaan en wil zich maar al te graag laten fotograferen. Ze bedankt me er zelfs voor.

Geschreven door Rinawandelt