25 km buien 11°C

Sorry, dat ik zo laat verslag doe. Ik ben om half 10 in bed begonnen met foto's te uploaden en ben in slaap gevallen. Ik werd 's ochtends om half 7 van de wekker wakker.

De volgende dag werkte mijn telefoon niet, maar nu doet hij het weer.
Hier dan toch het verslag:

Het heeft de hele nacht geregend. Er is voorspeld dat we tot 11 uur regen zouden hebben, maar als we de herberg uitlopen is het droog! Dat is mazzel!
We lopen het dorp uit en lopen weer door heuvels met aan weerszijden van het pad bewerkte velden. Het is duidelijk dat het geregend heeft; veel plassen op het pad. Dan komen we bij een prachtige brug over de Esla. Het spettert wat. Maar als we bij het einde van de brug zijn regent het hard. We doen onze poncho's aan en dan begint het avontuur..... Het pad is smal en nat. Naast me zie ik beneden de Elsa stromen. We lopen heel voorzichtig en gebruiken voor de eerste keer onze stokken. Dan liggen er grote rotsblokken, waar we overheen moeten klimmen. De rotsen zijn glad door de regen. Heel langzaam komen we vooruit. Er schiet door mijn hoofd: dat zal toch niet 25 km zo doorgaan?! Dan wordt het weer een redelijk te belopen geitenpaadje. En het stijgt en stijgt.... We voelen onze kuiten en bovenbenen. Dan zijn we er eindelijk: een normaal pad. Het stopt met regenen.
We drinken koffie bij een schattig beekje. Het water kabbelt en de vogeltjes fluiten. Zo vredig.
Om ons heen donkere wolken. Het begint weer te spetteren. Als we bovenop een heuvel aangekomen zijn, zien we 2 dorpen liggen. In et. Eerste dorp, Faramentaros de Tabara, kunnen we misschien lunchen, maar dat is nog 5 km lopen.
We willen/moeten overnachten in Tabara, wat nog 8 km verder ligt.
De spetters zijn inmiddels overgegaan in druppels en het waait stevig. Het is koud. Dit is niet leuk meer! Als we aankomen bij de bar om te lunchen, is het weer droog. We krijgen een heerlijke salade met tonijn, nootjes, olijven, asperges, ei en nog veel meer. Daarna rundvlees met patat en als toetje cheesecake. We komen helemaal bij. Een oude Spanjaard, die in de bar meerdere likeurtjes had gedronken, loopt met ons mee om de weg het dorp uit te wijzen. Hij blijkt bij de splitsing te wonen. We bedanken hem en zwaaien.
Nog 8 km te gaan..... Een lange, rechte weg leidt ons naar Tabara. Het gaat nu harder regenen. En af en toe komen we nauwelijks vooruit door de wind. Koud. We zien Tabara liggen, maar het komt voor ons gevoel niet dichterbij.....
Als we er eindelijk zijn, is het weer droog. De herberg is een donativo en José, met avondeten en ontbijt. Tijdens het avondeten hebben we veel plezier met Ella en Peter.
In de herberg zijn: Ella, Paul, Li (Koreanen), Peter en Claus (D).
Louis (Spaans) belooft bij het ontbijt een pelgrimslied in het Latijn te zingen. Ben benieuwd!

Geschreven door Rinawandelt