16 km zonnig 16°C

Het was weer enorm koud vannacht: -1°C! Gevoelstemperatuur -3°C.
Toch heerlijk geslapen in een opgemaakt bed met warme dekens. Dat is het voordeel van een toeristische herberg. Frieda en Jorje lagen al vroeg onder de wol. Ik ging half 11 naar bed. Doorgeslapen tot half 8.
In de gemeenschappelijke ruimte hebben we ontbeten. Ik kon nog een koffie scoren, die was overgebleven in de pot van de gasten die ontbijt van de albergue hadden gehad.
Op ons gemak ingepakt, een magdalena meegenomen en in de bar onder het genot van een kop koffie opgesmikkeld. Het is nog maar 3°C.
We lopen het dorp uit en komen in een glooiend niemandsland. De brem en lavendel staat hier weer prachtig in bloei. We genieten van de vergezichten. Gelukkig begint de zon aan warmte te winnen. Af en toe is er een boer op het land bezig. Verder komen we niemand tegen.
Aangekomen in Villanueva de Campėan gaan we op zoek naar de herberg: tijdelijk gesloten. Daar hebben we niet veel aan. Er moet nog een andere (commerciële) herberg zijn. Een paar straatjes verderop vinden we hem. Op de deur staat een telefoonnummer. Als ik dat bel, komt er een man aangelopen. We waren al gesignaleerd.....
We krijgen bedden op een slaapzaal. We zijn de eersten; dus kunnen we onder-bedden nemen. Frieda vraagt waar we koffie kunnen krijgen. De bar is niet open, maar om de hoek is koffie te krijgen. Het blijkt een buurthuis te zijn met een koffie-automaat. We drinken buiten in het zonnetje koffie.
Het buurthuis was vroeger een school. Nu wonen er alleen maar volwassenen in het dorp. De laatste, die hier op school had gezeten is nu 20 jaar oud.
Het dorp is ook uitgestorven. Veel huizen zijn dichtgetimmerd, maar er staan vooral naast het schoolplein grote, goed onderhouden huizen.
We wandelen door het dorp naar een kerkruïne, die ik had gezien bij binnenkomst van het dorp. Op het bord lezen we, dat het een klooster is geweest. We lopen erin en omheen. Hiervandaan heb je een mooi uitzicht op het dorp en de omgeving.
We besluiten nog een koffie in het buurthuis te drinken. Er zitten mannen te kaarten en ze blijken ook wijn te hebben. We nemen een glas wijn en krijgen er ook nootjes bij.
Terug naar de herberg om te eten. Peter, een Duitser, is inmiddels ook aangekomen. Hij biedt ons🍷en 🍞 aan bij het eten. Zelf heeft hij teveel (bekend verhaal). We doen onze maaltijd in de magnetron en smullen alsof we een 5-sterren diner hebben gekregen.
Het is erg koud in de herberg. Nog even dit verhaal afmaken, onder de douche en naar bed.

Geschreven door Rinawandelt