4km/23°/half bewolkt

Ik word wakker van de duiven, die op het dak lopen. Wat een herrie maken die beesten! Maar ik heb heerlijk geslapen.
Nog een lekker ontbijtje bij Juan en dan op stap.
Eerst eens kijken waar het busstation is. Vincent is er ook. Hij gaat naar Santiago met deze bus.
Ik ga maar eens kijken aan de andere kant hoe de stranden daar zijn. Ik kom door een buurt met prachtige huizen. Daarna een romaanse weg. Een jongen vraagt mij om 2 sigaretten te ruilen voor zijn heerlijke broodje. Geen probleem. Dat kan ik prima eten in de bus naar Santiago.
Victor vertelt dat hij werkt in een winkel van een vriend. Of ik die wil zien. Natuurlijk! Een schattig winkeltje met stenen en leer. Dit is natuurlijk geen toeval. Ik besluit niets te kopen.
Er komt een oude man langs, die een bier van hem koopt. We kletsen wat (Victor vertaalt). De oude man wil een ketting voor me kopen. Ik weiger. Maar het moet! Bovendien zegt Victor dat hij ook nog wat verdient als ik een ketting kies, die hij heeft gemaakt. Oké dan. Ik kies er één met een blauwe gloed: labroniet. Victor vertelt nog een hoop onzin over al zijn plannen en dat veel pelgrims hem sponsoren. Ik vind het geweldig(!)
Ik zeg hem dat het nu tijd wordt om naar het strand te gaan. We nemen afscheid. Jammer voor Victor.
Het strandje is prachtig. Het ligt nu in de schaduw, maar ik denk dat het helemaal mooi is als de zon schijnt.
Via de duinen loop ik terug naar de haven, waar ik heb afgesproken met Solveig. We delen samen een salade en kip met patat. Ik heb nog wel tijd voor de plaatselijke specialiteit: Torte orujo met koffie. Ik proef de alcohol niet echt, maar hij smaakt goed.
Maja, een Nederlandse, komt erbij zitten. Solveig had haar bij Pontevedra op de Camino ontmoet. We lachen en kletsen totdat ik de bus moet pakken.
De rit slingert langs de kust. Ik kan nog een paar schitterende foto's maken onderweg. Ik krijg echt nooit genoeg van de kust. Bij Nokia gaan we het binnenland in. Ik neem afscheid van de kust.
Nu rijden we op een goede tweebaansweg. Nog 32 km. Ik val in slaap en wordt wakker in Santiago.
Vlakbij het station is een herberg. Helaas is deze vol. Ik kan naar Albergue Seminar Minor, 1,6 km verderop. Eerst maar even een koffie. Tenslotte heb ik een busrit van 3 uur achter de rug.
Het meisje moet nog leren hoe ze café con leche moet maken. Haar bazin maakt een nieuwe. Ze had het duidelijk niet goed gedaan. Inmiddels is het half 9. De man zij dat er zeker plek zou zijn in de herberg. Dat zal dus wel goedkomen..
Het is een gigantisch Seminar! Daar is zeker plek. Ik heb bed nummer 2049 op de 2e verdieping zone E. Na een pittig wandelingetje door het seminar vind ik mijn bed met mijn privékastje. Dat wordt niet even een sigaretje buiten roken.
Ik wandel toch nog even naar beneden voor een glaasje. Ze hebben dezelfde likeur als ik van Manuel kreeg (dag 14). Daar heb ik wel trek in met een Santiago koek. Ik ga op de trap voor het Seminar zitten. En wie komt daar aan? Solveig!
De busrit is haar niet goed bevallen; ze zat achterin en werd misselijk. Bovendien is ze haar oplader kwijt. Gelukkig kunnen ze bij de receptie haar telefoon laden.
Wat zal ik vannacht lekker slapen. Echte lakens en zoveel dekens als je maar wilt. Het is fris in het seminar. Eerst nog even onder de warme douche...

Geschreven door Rinawandelt