29° - 22 km

Frieda wekt me om half 7.
Na het ontbijt lopen we Aljucen uit. Het wordt net licht. We mogen onze eerste zonsopkomst meemaken. Wat een plaatje!
Al snel buigen we van de weg af en komen op een zand/grindpad. De natuur is adembenemend. Bomen, rotsblokken en constant het geluid van allerlei vogels. De lavendel staat volop in bloei.
We stijgen gestaag, maar met deze temperatuur is dat geen probleem. Het is een graad of 17 en het duurt zeker tot een uur of 12 voordat het boven de 25° wordt. Bovendien is het gedeeltelijk bewolkt.
We zien veel koeien met hun kalveren en cacteeën in bloei. Het landschap is heel afwisselend. Ons pad trouwens ook: soms grind, dan weer steenslag, stenen, gaten, barsten... We zigzaggen over het pad om de beste weg te kiezen.
Dan lopen we verkeerd. Over het gras(!) zoeken we het pad weer op. Wel handig, die navigatie. Het brengt ons weer naar het juiste pad.
Nog een kleine 4 km en we zijn bij het klooster. De aardige hospitalero Manuel geeft ons een rondleiding.
Aan de overkant is een restaurant. Natuurlijk eten we weer een menu diara, doen een dutje, boodschappen en kletsen met de andere pelgrims.
Caroline(D), Trevor (Aus), Othmar (CH) en Toni(E) zijn er ook. En we zien ook de 2 Poolse dames, die bij ons in het hotel in Sevilla zaten weer.

Geschreven door Rinawandelt