De dag begint met een bijzonder ontbijt in het hotel. Allerlei liflafjes tot garnaal aan toe. Frank zit ervan te genieten (maar niet heus).
Met een voldaan gevoel gaan we op pad. Eerst naar Ochimi, de vismarkt. Er zijn daar ook veel andere producten te koop. Zoals groente en bloemen. Maar de vis is wel heel bijzonder. Allerlei soorten: krabben, garnalen, inktvis en van die bolle vissen in allerlei maten. Ik heb een foto gemaakt van een soort krab: €150!
Ik zag een oude vrouw, die een garnaal had besteld. Hij was wel 30 cm lang en hij leefde nog. Ze krijgt eetstokjes en zet met veel plezier haar tanden in het vlees. Nog even dippen in het sausje.... Haar man trekt de kop van de kreeft en zuigt hem leeg.
We lopen verder. Onderweg zie ik een groepje dames, die een cursus krijgen met gekleurde metalen draden. Ik heb een poosje staan kijken. Leek me wel leuk om ook te doen. Maar ja, wij willen nog naar het Oyama heiligdom.
De 5e verjaardag van een jongetje wordt gevierd in de tempel. Het is een hele ceremonie met een man en een vrouw in mooie gewaden. De man spreekt het jongetje toe en slaat op de gong, de vrouw wappert met takken. Als de viering achter de rug is, komt het jongetje heel trots naar buiten met zijn ouders, baby en grootouders.
Andere mensen lopen naar het heiligdom, gooien geld in de kist, buigen 2x, klappen 2x, sluiten de handen en ogen en doen een wens.
We lopen door naar het kasteel van Kanazawa door een Japanse tuin. Het begint te regenen.... We besluiten dan de tentoonstelling in het kasteel maar te bekijken. Het is een overzicht van wat er door de jaren heen met het kasteel gebeurd is. Na de laatste brand is besloten het hele kasteel opnieuw te bouwen volgens de oorspronkelijke bouw processen. Heel interessant. Het betekent alleen dat je in een gloednieuw kasteel rond wandelt.
Als we weer buiten komen hoost het. Jeroen wil graag verder wandelen, maar Frank en ik willen liever wat eten. We kopen een paraplu en lopen richting hotel. Een gebakjes winkel! En Frank heeft ook wel zin in een kop koffie. Wat smaakt dat lekker en wat is het mooi opgemaakt. Jammie!
Als we een uurtje in het hotel zitten, komt Jeroen ook thuis. Hij heeft een paraplu gekregen in de Japanse tuin en heerlijk zijn rondje uitgelopen. Hij is ook nog in het Samurai-district geweest.
Etenstijd. We gaan naar hetzelfde warenhuis als gisteren. Er zitten genoeg restaurants. We kiezen een ander restaurant uit. Jeroen besluit 'very spicy' te nemen. Tijdens het eten zien we hem steeds roder worden en hij krijgt natte ogen.... Hij vond het wel wat heet. Frank en ik hebben lekkere ramen, loempia en dumplings gegeten.

Geschreven door Rinawandelt