23 km/ 16°/⛅

Heerlijk geslapen! Een bed van 1.30m breed! Ik ga naar de ontbijtzaal. Een vriendelijke man vertelt me dat ik vooral moet gaan zitten en genieten. Hij zal me alles brengen wat ik wil. Ik antwoord: alles! En zie daar; wat een ontbijt! Ik peuzel alles op, vraag om een tweede koffie en neem de croissant 🥐 mee voor onderweg.
Ik loop naar het centrum van Brion. Dit is een knooppunt van wegen. Best druk met verkeer.
Ik wandel het stadje uit en het wordt rustiger. Het zonnetje schijnt af en toe en de lucht is helder. De weg gaat omhoog en omhoog en...omhoog. Het uitzicht wordt steeds overweldigender. Ik kom een vrouwtje op leeftijd tegen. Gaat ze 🍞 halen in Brion of koffie drinken bij de buurvrouw? Ik zal het nooit weten.
De weg gaat verder door het bos. Net op tijd ontdek ik dat ik links een karrenspoor moet volgen. Dank je, maps.me! Ik loop door een prachtig eucalyptusbos. Het is duidelijk een productiebos. Er zijn mannen bezig een weg door het bos aan te leggen.
Ik denk dat ik op de top ben. Wat ben ik blij dat ik gisteren het hotel heb gevonden! Dit had ik niet meer getrokken: 2 uur bergopwaarts. En nu heb ik ervan kunnen genieten met een volle buik en goede nachtrust.
De hele weg naar boven heb ik alleen het vrouwtje, de wegwerkers en wel één auto gezien. En natuurlijk heel veel vogeltjes (niet groter dan 10 cm) en natuur.
Dan begint de afdaling. Als ik op een goede tweebaansweg kom (mèt voetpad dit keer) wordt duidelijk drukker met verkeer. Ik zie het dal al liggen. Ik passeer nog een prachtige rivier. Binnen een half uur ben ik beneden en daar is een bar! Koffie....
Al een poosje loopt er iemand achter me. Als ik even stop blijkt het een Koreaan te zijn. En hoe heet hij? Natuurlijk: Kim! We lopen samen op en hij heeft gereserveerd in Pena. Het ziet er goed uit en ik vraag of ze voor mij ook een bed hebben. Geen probleem.
Ik klets wat met een Deen en een Duitse, die elkaar duidelijk hebben gevonden op de Camino ❤️
Even later komt Kees binnen. Een Nederlander. Dat is gezellig. Het is toch wat makkelijker om je eigen taal te spreken. Hij had ook een diner besteld. Dus we schuiven aan. Wat hebben we gelachen! Zeker toen Manuel ook nog met likeurtjes aankwam.....

Geschreven door Rinawandelt