26 km/26°/ ⛅

Vannacht slecht geslapen. Het was warm. Om 2 uur ben ik eruit gegaan om op het balkon af te koelen (en een sigaret te roken). Ik besloot zonder slaapzak te slapen, maar dat voelt niet lekker. Gelukkig had ik mijn jurk naast me liggen en die past helemaal over me heen. Als ik wakker word, zijn de meesten al weg. Ik moet naar beneden klimmen voor mijn telefoon. 5:48 uur! Nou ja, dan ga ik maar.
Om 7 uur zit ik in een overvol café te ontbijten.
Klaar voor vertrek. Al snel gaat de weg stevig omhoog. Gelukkig is het heel aangenaam weer. Toch zweet ik enorm. En de zon schijnt niet eens. Het klimmen wordt beloond. Tijdens de afdaling heb ik een prachtig zicht op de zeearm. Beneden gekomen is er een café met een gezellig terras. Nog maar eens een koffie. Dan zie ik Christine uit Californië voor de 5e keer. We blijven elkaar maar
tegenkomen. Solveig en ik hadden al in Anha (dag 4) met haar kennisgemaakt. We lopen samen op. Bij Arcade kijken we onze ogen uit. Arcade heeft een prachtige brug en een schattig klein haventje. Het stadje is tegen een berg gebouwd.
Al snel gaat de weg over enorme afgesleten rotsblokken omhoog. Halverwege de klim wil Christine even stoppen om op adem te komen. Ik wil liever doorgaan. Ik zal boven op haar wachten. Maar boven duurt wel erg lang. De weg blijft omhoog gaan. Daar is een stalletje. Ach, een kop koffie gaat er wel in. En een tweede ook. Nog altijd geen Christine. Ik besluit verder te lopen.
De afdaling is redelijk stijl en de fietsers op weg naar Santiago racen voorbij. Het is trouwens ook best druk geworden met wandelaars. We zijn immers minder dan 100 km van Santiago verwijderd!
Dan kan ik kiezen om de Camino Complementaire te lopen. Dat doe ik. Vaak is deze wat langer, maar ook mooier. Nou, dat is het zeker: door een prachtig bos, langs een rustig kabbelend riviertje. Helaas zijn er ook weer MTB'ers. Onder de tunnel hoor ik achter me een afgrijselijk geluid. De jongen heeft maximaal geremd om mij niet de rivier in te rijden. Het paadje is daar maar 60 cm breed. Dat was even schrikken!
Ik ben al vroeg in de herberg van Pontevedra in een oude toren. Dat was ook de bedoeling. Dan heb ik de hele middag de tijd om Pontevedra te bekijken.
Ik loop het stadje in. Op een terras zie ik Christine met haar Duitse maatje. Ze vragen of ik erbij kom zitten. Ik drink een koffie met ze en elk gaat op eigen gelegenheid Pontevedra in.
Het is heel gezellig. Het is duidelijk de tijd dat iedereen op het terras een drankje drinkt. Ik dwaal wat door de stad. Ik heb wel honger, maar dan moet ik toch echt nog 3 uur wachten. Veel restaurants gaan pas om 8 uur open. Op het plein ('de dam' heb ik het gedoopt vanwege alle duiven) vind ik een plekje op het terras. Ik bestel een Estrella. Op het plein zit een jongen met zijn 🎸 en een afschuwelijke stem songs van de Beatles te zingen. Maar het heeft wel wat. Het geeft een vakantiegevoel. Dan zie ik dat ze ook tostadas hebben. Dat smaakt!
Ik dwaal nog wat door Pontevedra en loop richting herberg. Deze ligt 1,5 km buiten de stad. De buitenwijken hebben afschuwelijke woonblokken. Rond 8 uur ben ik terug, klets nog wat met andere pelgrims en lig tegen 10 uur 'onder de wol'; bovenop de lakens.

Geschreven door Rinawandelt