20 km/26°/☀️

Ik ben al om 6 uur wakker. En ik heb wifi. Ik kan Frank bellen, maar hij heeft zijn mobiel niet aan...
Herman is ook al wakker en heeft problemen met de sluiting van zijn rugzak. Gelukkig heb ik touw bij me.
Ik denk dat ik maar ga lopen. Het is nu lekker koel. Vandaag kies ik de kustroute. Eerst wandel ik door Coreço naar de kust. De pasteleria is natuurlijk nog niet open. Ik zie wel. Ik heb nog steeds het brood uit Porto en gisteren smaakte dat nog goed.
De kust is hier weer prachtig. Er liggen hier ook veel rotsen op het strand. Ik loop op prachtige paden door de duinen. Ik loop een stukje op met 4 Spanjaarden uit Bilbao. Zij lopen zonder bepakking.
Dan zie ik een bordje dat wijst naar een café in Afife. Ik heb nog niet gegeten. Ik moet een half uur over een afschuwelijke weg lopen, maar het wordt beloont. Terras aan de spoorlijn met uitzicht op het stationnetje van Afife. Speciaal voor Jeroen.....
Ik wandel verder langs de prachtige kust en het laatste deel over vlonders. Daar is het prachtige zandstrand van Ancora. Er zijn surfers. Er staat bijna geen wind, maar de golven zijn hier hoog. Ik besluit over het strand te wandelen. Heerlijk met mijn voeten in het water. Soms zijn de golven zo sterk, dat mijn korte broek er nat van wordt.
Ik besluit wat te gaan eten. Ik bestel een 🥗 in het restaurant met uitzicht op het strand. Ik kijk op mijn telefoon en zie dat Solveig een app heeft gestuurd. Zij is ook in Ancora op het strand. Ik antwoord in welk restaurant ik ben. Ze komt naar me toe en drinkt gezellig wat mee. Samen gaan we verder. Ze wil in deze plaats blijven, maar we kunnen het hostel niet vinden. Ze besluit met me mee te lopen naar de Albergue in Carreço. Het blijkt nog wel een stukje lopen te zijn. Een aardige Portugees raadt ons aan een stuk af te steken door het bos. Dat is een goed idee. Het bos is prachtig, schaduwrijk en het scheelt een paar km. Dan moeten we nog 2,5 km langs de kust.
In de herberg worden we met gekoeld 🍋 water ontvangen door Helena. Heerlijk!
Ze vraagt ons of we mee willen eten. Itai, een Israëlische pelgrim en zij gaan salade en pasta koken. Nou, dat willen we wel!
We douchen ons. Solveig is bekaf en probeert te slapen. Ik ga Helena en Itai helpen. Uiteindelijk zitten we met 7 man/vrouw aan tafel: Portugal, USA, Tsjechië, Israël, Frankrijk, Nederland en 2x Duitsland. Er zijn idd veel Duitsers op de Camino.
Ik praat nog wat met Helena. Zij komt van de Azoren en vertelt over de eilanden.

Geschreven door Rinawandelt