Gisteravond had Sergio (de eigenaar van de albergue ) gevraagd of we het fijn zouden vinden om met muziek wakker gemaakt te worden om 6:30 uur. Hij zou voor ontbijt zorgen om 7 uur. Wij vonden het prima. Dan zou hij ons wekken met Metallica. Dat vond ik geen goed idee. Ik stelde de Stones voor.
En waarmee werd ik wakker? Juist: de Stones, klokslag 6:30 uur. Daarna natuurlijk Metallica, Beatles en Eye of a tigre...
We kregen een echt spaans ontbijt: magdalena's, mariakoekjes en koffie. Hoe je daarop kan functioneren.....
Het wordt een pittige dag vandaag : 2 heuvels: 450m en 300m; 20 km zonder pauze. We krijgen van Sergio koffie mee.
De zon schijnt. We lopen over de heuvels, langs de snelweg en dan gaat het stijgen. Het is een aardige klim, maar zeker te doen. We komen weer veel spanjaarden tegen, die een dagje in de bergen wandelen. Het is nl. zaterdag.
Ulrike zien we niet meer. Ze loopt ver voor ons. Na de afdaling besluiten Frieda en ik de koffie op te drinken. Weer stijgt de weg. Er loopt een prachtig pad omhoog en er stroomt een klein riviertje tussen de stenen van het pad naar beneden. Het is heerlijk om hier naar boven te lopen.
Als ik op de weg uitkom, zie ik een wielrenner met een kop koffie. Er blijkt een cafeetje met winkel te zijn. Nou, ik heb wel een 'café con leche' verdiend!
Lekker voldaan en genietend van het uitzicht op Gijon wandel ik naar beneden. De gele pijl wijst naar een klein pad. Daar heb ik mijn stokken voor nodig..... Shit, die staan nog boven! Dan maar weer terug......
Het pad loopt door een eucalyptusbos naar beneden. Frieda belt me dat ze op de camping zijn aangekomen. Even later zie ik de caravans. Achter de receptie van de camping is ruimte voor de pelgrims. Wel wat klein, maar wat wil je voor €7. En wie komen er weer binnenstappen? Lori en Anton, de Australiërs.
's Avonds kunnen we een pelgrimsmenu krijgen: vissalade, lamskoteletten en tiramisu met wijn voor €10. Zalig!
We kunnen er ook een

Geschreven door Rinawandelt