Wat een nacht! Om 3 uur word ik wakker van de kou. Ik heb al 2 thermo-shirts en een legging aan! Ik trek de handdoek en jas over me heen en rol me op in mijn slaapzak. Dit is niet leuk....
Om half 8 ruik ik toast: ontbijt! Simpel, maar lekker: toast, boter, jam, cappuccino. We zitten gezellig met Barbara (Duits) en Marleen (Ned) te kletsen. Zij gaan naar een volgende herberg: the twelve tribes. Wij voelen daar ook wel wat voor.
We gaan op weg: al snel moeten we flink stijgen. Gelukkig is het prachtig weer. Ik begrijp nu, dat sommigen zeggen dat de wandeling bij slecht weer onmogelijk is; de weg is diep uitgesleten en er zijn weinig stenen voor houvast. Bij regen moet deze weg één grote modderpoel zijn. Onmogelijk om te stijgen.
Maar nu gaat het prima: 20 graden en zon. Heerlijk om te wandelen. Voor we het weten zijn we 500 meter gestegen en staan op de berg Jaizkibel met uitzicht over Hendaye, Irun en Hondarribia. We zien het station waar we aangekomen zijn en voor een deel de weg, die we hebben afgelegd. En aan de andere kant: de oceaan.
De afdaling kan beginnen. Het gaat prima, maar we realiseren ons, dat het voor de 2e dag wel heel pittig is: 500 meter stijgen èn dalen. Als we even rusten bij een bar onder het genot van een cappuccino besluiten we niet verder te gaan dan Pasai vandaag. De herberg ligt prachtig naast de kerk hoog boven de rivier, waar we morgen met de veerpont overheen moeten.
We frissen ons op en dalen de vele trappen af naar het plein aan de rivier om een wijntje te drinken en te eten. Wat een prachtige plek! Zon, Spaanse families, leuke huizen, de rivier met bootjes...

Geschreven door Rinawandelt