We mogen een dag extra op "l'esprit du Chemin" blijven wat een kadootje is.
We staan om 7 uur op om Isabelle en Jean en Anique en Sidonio uit te zwaaien.
Met Petra mogen we meerijden naar Corbigny om wat boodschappen te doen.
Verder is het luieren, lezen, rondje lopen.
Louis en Petra hebben hun bezigheden, hond Oesje, vermaakt zichzelf, maar legt zich regelmatig te rusten aan onze voeten, het is net of Sproet er een beetje bij is.
Het huis hangt vol Aquarellen van Rein van Uden. Het is zijn expositie hier.
Ooit liep hij de Camino en maakte prachtige aquarellen van markante plekken van zijn reis.
We ontdekken "mijn torentje" van Orthez waar ik me twee dagen toren prinses voelde.
Ik inspecteer de moestuin, ahum...
Frank is ondergedompeld in de wereld van meneer Vuijsje die een boek schreef over zijn omgekeerde pelgrimstocht.
Petra is beeldend kunstenaar en maakt prachtige glaskunst. Louis vertelt dat hier in de tuin een werk van haar staat, het is prachtig.
Later laat hij ons de kelder zien, een ruimte onder het hele huis, koel, de vloer is de rots waarop het huis is gebouwd. We ontdekken in een grote eiken balk een "kapelletje".
Tussen de middag maakt Petra een soufflé omelet met tomaat. We eten met vieren in de tuin er heerst een heerlijke sfeer.
Er zijn 5 pelgrims aangemeld voor vandaag; 1 Nederlander, 4 Fransen. Echter de Fransen bellen af. Ze dachten dat l'esprit du Chemin nog in het zuiden zat zoals vroeger het geval was. Niet dus. We zijn vanavond met vieren.
Louis frist zich op, klaar om de pelgrim die komt te ontvangen. Dat doet hij bij iedereen die komt. Een kwartiertje babbelen, een drankje, rugzak af, schoenen uit. Dan een persoonlijke rondleiding door de herberg.
Pelgrims mogen, indien mogelijk, zelf hun bed uitzoeken.
De avond is gezellig, het eten is wederom heerlijk, de wijn vloeit rijkelijk.
Petra heeft een berg eten over, maar ze wordt er niet warm of koud van.
Ik maak me druk over de route van morgen. Daar zitten echt stevige klimmetjes in, en de afstand is fors, 26 km.
Het zal de laatste etappe van onze pelgrimage zijn.
Morgen komen we in Vézelay aan en daarmee is deze pelgrimstocht ten einde.
Het gaat erg warm worden.
We melden dat we graag om 7 uur willen ontbijten, en om half 8 vertrekken om zo al een stuk gelopen te hebben voor het echt heet wordt.
Laurens gaat hierin mee, en dus zien we elkaar morgen nog aan de ontbijttafel.
De rugzakken pakken we voor zover als mogelijk in.
Frank schrijft alvast wat in het gastenboek. De credentials zijn gestempeld.
Ik sla alle goede moestuintips van Louis op in mijn grijze cellen.
We duiken onder de wol zodat we morgen goed uitgerust aan de laatste kilometers kunnen beginnen...
A demain...
Geschreven door Op.weg.Frank.en.Anita