Niet zo lekker geslapen in mijn "cel". Teveel cola light gaat niet samen met snurkende vrouwen. Uiteindelijk met mijn roze oordoppen in toch dromenland bereikt.

De Fransen in de herberg ontbijten met een boule koffie waar ze stokbrood in dopen. Ze hadden voor ons de tafel gedekt, dat was wel weer aardig.

Zij vertrekken eerst, ik gniffel gemeen, want ik weet wat voor helling zij op moeten op het einde van hun route.
Wij vertrekken ook, halen brood bij een enorme supermarkt en beginnen aan een vrij korte, makkelijke route.
Voor de tilburgers; het was het Bels lijntje maar dan in zuid-Frankrijk. Een oud spoortraject, geasfalteerd. Er wordt veel gebruik van gemaakt door joggers, pelgrims, fietsers, en ook veel snelwandelaars.
Het traject gaat door een aangename omgeving. Prachtige huizen tussen loof bomen. Voor het eerst horen we bewust vogels fluiten in de ochtend. Langzaam gaat het landschap over in naaldbossen en akkerbouw.
We redden een overstekende slak van de "plet dood", een eekhoorn valt voor onze voeten uit een hoge boom. Hij blijft even versuft liggen, maar rent daarna gelukkig weer weg. Zeg niet dat dit een saai traject is!
Om de 2-3 km staat er een bord waarop staat waar je bent, en een verhaaltje hoe een jongen zich vroeger voelde als hij met de trein van Bordeaux naar Mont-de-Marsan ging. Hartstikke leuk. Heb niet zo'n bord op de foto gezet realiseer ik me nu.
Regelmatig horen we een koekoek, rustgevend!

We bellen, face timen, onderweg even met Olivier, en na een genoeglijk gesprek en gezwaai naar elkaar, gaan we verder. Zonder rust bereiken we om 11 uur Bougue. Ik geneer me en wil eigenlijk verder lopen, maar herbergtechnisch is dat niet handig. We blijven gewoon en maken er een heerlijke, rustige dag van.

We halen de sleutel van de herberg in een bar, 5 euro pp voor 1 nacht!
Drinken er een kop koffie.
Je kunt er ook boodschappen doen, nou boodschappen... Frank kiest champignonsoep en een blik cannelloni met rundvlees. Hoeven we alleen maar op te warmen.
We doen een wasje in de machine. Zitten uren in de zon en vallen regelmatig in slaap. De was hangt burgerlijk aan de waslijn.

De soep is niet lekker, zout vergeten of zo. De cannelloni is dramatisch. Wat vulling van rundvlees zou moeten zijn lijkt een papje van paneermeel. Ik vind echt alles lekker, dat is normaal gesproken mijn probleem, maar dit ga ik niet opeten. We eten de pasta met de saus en de vullinkjes kieperen we in de prullenbak.

Frank gaat onder douche. Dan gaat het regenen en onweren. De was is gelukkig droog.
Ik ga mijn verhaaltje schrijven en ik denk dat we vroeg onder de wol liggen.
Morgen naar Roquefort, volgens mij niet de Roquefort van de kaas. Het zal ongeveer 20 km worden. Vroeg vertrekken dan kunnen we lange pauzes inlassen. Ik heb al gebeld dus we worden er verwacht.

We zagen vandaag 1 leuke Franse pelgrim. Een jonge vent uit Reims. Elk jaar loopt hij een stukje van de Camino. Dit is zijn derde jaar en hij was pas aan dag 2 bezig. Nog fris en fruitig.
Later zagen we een andere pelgrim de bar ingaan, maar die is kennelijk toch verder gelopen.

Nou, we gaan aan de décafé in een grote boule, en dan; roef de poets zak in...of toch niet...
Nou ja, komt er toch in ene een leuke, Limburgse ex militair en nu boomchirurg binnenlopen met een knotje; Koert...
We hebben een superavond met zijn drieën, voorlopig liggen wij niet onder wol... 😉

A demain...

Totaal gelopen 206,3 km

Geschreven door Op.weg.Frank.en.Anita