We staan op, het hoeft niet vroeg maar we liggen al vanaf 21 uur te slapen, 10 uur slapen, dat is voor mij erg lang.
Als het goed is haalt Régis ons om 11 uur op. Op het station moeten we dan nog 2,5 uur wachten voor de trein naar Bordeaux vertrekt, en dan weer ruim 2 uur voor de bus naar Perigueux. We moeten op het traject Bordeaux-Perigueux de bus nemen, vanwege de landelijke treinstakingen die al weken duren.

We wachten in café "chez Ferdinand". Een Kaal en koud etablissement, al 50 jaar hetzelfde interieur. Maar wel gezellig. Het café ligt aan het marktplein, en jawel, vandaag is het markt. In het café komen de marktkooplui hun koffie drinken voordat de markt echt begint.
Er staan pains au chocolat op de bar. We nemen er ieder 1 en dan gaan we 3 uur! wachten op Régis. We hopen dat hij komt, maar besluiten dat hij te vertrouwen is. We wandelen over de markt, zien de heerlijkste dingen maar kunnen niets kopen want we kunnen het niet meenemen.

Na 3 uur, nog een paar koffietjes en nog veel meer rondjes over de markt gelopen te hebben, rijdt een auto het plein op. Flink knipperend met de lichten.
YES!!! Het is Régis, de schat! De rugzakken gaan in de kofferbak, 2 kinderzitjes op de achterbank verdwijnen ook in de kofferbak. We stappen in en proberen uit te leggen dat we het heel bijzonder vinden wat hij voor ons doet.
Hij wuift het weg, zegt dat het openbaar vervoer slechte verbindingen heeft en dat hij katholiek is en dat je dan iets voor elkaar over moet hebben. Hij is van origine Spanjaard, zijn achternaam is Gonsalez, maar volgens mij in Frankrijk geboren. Onderweg praat hij honderduit over kinderen en kleinkinderen.
Hij heeft een café/restaurant in Bazas, waar zijn echtgenote en dochter de scepter zwaaien. Hadden we dat geweten dan hadden we gisteren wel bij hen gegeten!

Het is zeker een half uur rijden naar het station in Langon, we willen Régis wat betalen voor zijn tijd en benzine, maar deze lieverd wil geen geld aannemen.
Na de gebruikelijke foto nemen we hartelijk afscheid, met zoenen!
We kopen kaarten voor trein en bus. De beambte is er niet helemaal bij met zijn hoofd en geeft ons van de 50 euro, 45,50 euro terug in plaats van 5 euro. Eerlijk als we zijn attenderen we hem op zijn fout, hij is blij.

Bij de stations brasserie eten we de heerlijkste zalm en de mooist faux filet van deze reis. We zitten er 2 uur, totdat de trein komt.
Dat is geen straf met op de achtergrond de mooie muziek van Bossanova covers, ik neurie lekker mee.

Aangekomen in Bordeaux zoeken we een terras dichtbij de standplaats van de bus. We moeten immers weer 2 uur wachten. Onder een grote parasol wat een goede keus blijkt. Af en toe komt de regen met bakken uit de hemel. Wij zitten droog.

De busreis is leuk. We komen door, Bordeaux, st Emilion, Graves, Lalande Pomerol, Lussac...
Frank zit kwijlend achter de ramen van de bus, maar die stopt niet bij al die chateaukes!
Dan rijden we de Dordogne in.
Hier gaan we niet lopen, maar voorbij Limoges schijnt het ook erg mooi te zijn, en daar vervolgen we onze route.

De buschauffeur heeft ons beloofd ons voor het IBIS hotel af te zetten. We hebben een baguette met mooie ham. Dat wordt in onze IBIS kamer ons avondmaal. En daar heeft Frank natuurlijk een heel mooi plaatselijk flesje bij uitgezocht...

A demain...

Geschreven door Op.weg.Frank.en.Anita